II sobota stycznia 2020 r - spotkanie modlitewne i opłatkowe FZŚ

T                                                 knCh!                              11.01.2020r


Mszę św. o godz 9 odprawił O Robert w koncelebrze z Ojcem Misjonarzem, który tydzień temu koncelebrował Mszę św. LRR z O.Mariuszem - opiekunem Róż Różańcowych. W czasie homilii o Robert powiedział:

W tym roku pochylamy się nad Eucharystią. Człowiek mocny Chrystusem to temat Rady Narodowej FZŚ. Dziś powiemy o tajemnicy Bożego Narodzenia w świetle Eucharystii. Przez tę tajemnicę, Jezus Chrystus staje się nam bliski - jak brat. Jezus Chrystus Słowo, które stale jest i staje się ciałem przez proklamację Ewangelii. To słowo daje nam i mówi Dobrą Nowinę, że Bóg nas kocha. To żywe Słowo, dar dla nas. Nie zmysły dają nam usłyszeć Boga, ale wiara. Św. Paweł przypomina nam: „ odtąd od Zmartwychwstania, jeśli ktoś jest w Chrystusie, jest nowym stworzeniem”. W Jezusie Chrystusie odkrywamy w sobie nowego człowieka. Św. Franciszek mocno przeżywa tajemnicę nowości w Jezusie Chrystusie. Jak wiemy, św. Franciszek umiłował tajemnicę Bożego Narodzenia. Bóg chciał przyjść jak pokorne dziecko. Św. Franciszek zorganizował pierwsze jasełka. To było tylko przedstawienie. Najważniejszy jest ołtarz. Tu Jezus Chrystus przychodzi w Eucharystii. W pierwszym napomnieniu św. Franciszek pisze: Zobaczcie, co się dzieje w Eucharystii, dokąd będziecie twardego serca, co dzień przychodzi w pokornej postaci, w świętym chlebie. Starajmy się wierzyć, że to jest Jego ciało i Jego Krew. 

Bardzo pokorny sposób bycia wśród nas wybrał Bóg stając się chlebem. Jest stała potrzeba wprowadzania nas w rzeczywistość świadomego przeżywania Eucharystii. W Jezusie Chrystusie jesteśmy zanurzeni przez Chrzest św. Czy ja żyję chrztem? Bardzo szanujemy Ciało Chrystusa, bo jest sakramentem. Sakrament przenika moje życie. Przez ten znak pokory mam szukać Boga w moim życiu. W tajemnicy wcielenia Jezus Chrystus daje się w opiekę Maryi i Józefa, a w Eucharystii – Kościołowi. Mamy się uczyć przez całe życie drogi pokory. Postawa Jezusa uczy nas postawy miłości, potrafić być zależnym jeden od drugiego; kontemplujmy uczyć się, jak przyjmować miłość.

Po Mszy św. odbyło się spotkanie opłatkowe w sali 002. Częstowaliśmy się smakołykami przygotowanymi przez nasze siostry, po dzieleniu się opłatkiem między sobą i z Ojcami i Braćmi Kapucynami. Ci ostatni pięknie towarzyszyli naszemu chwaleniu Pana w kolędach przygrywając na gitarze. S Maria Hankus rozdzielała między nas (z prośbą o zaniesienie) paczki z świątecznymi upominkami dla chorych z naszej Wspólnoty, budząc radość i w ten sposób dzielenia się dobrocią serca.

PIERWSZE CZYTANIE

1 J 5, 5-13 Jezus jest Synem Bożym

Czytanie z Pierwszego listu świętego Jana Apostoła

Najmilsi:
Kto zwycięża świat,
jeśli nie ten, kto wierzy,
że Jezus jest Synem Bożym?
Jezus Chrystus jest tym,
który przyszedł przez wodę i krew, i Ducha,
nie tylko w wodzie,
lecz w wodzie i we krwi.
Duch daje świadectwo,
bo Duch jest prawdą.
Trzej bowiem dają świadectwo:
Duch, woda i krew, a ci trzej w jedno się łączą.
Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi, to świadectwo Boże więcej znaczy,
ponieważ jest to świadectwo Boga,
które dał o swoim Synu.
Kto wierzy w Syna Bożego,
ten ma w sobie świadectwo Boga,
kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą,
bo nie uwierzył świadectwu,
jakie Bóg dał o swoim Synu.
A świadectwo jest takie:
że Bóg dał nam życie wieczne,
a to życie jest w Jego Synu.
Ten, kto ma Syna, ma życie,
a kto nie ma Syna Bożego,
nie ma też i życia.
O tym napisałem do was,
którzy wierzycie w imię Syna Bożego,
abyście wiedzieli,
że macie życie wieczne.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Ps 147, 12-13, 14-15, 19-20
Chwal, Jerozolimo, Pana, *
wysławiaj twego Boga, Syjonie.
Umacnia bowiem zawory bram twoich *
i błogosławi synom twoim w tobie. Zapewnia pokój twoim granicom *
i wyborną pszenicą hojnie ciebie darzy.
Śle swe polecenia na krańce ziemi *
i szybko mknie Jego słowo. Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
Izraelowi ustawy swe i wyroki.
Nie uczynił tego dla innych narodów. *
Nie oznajmił im swoich wyroków.
EWANGELIA
Łk 5, 12-16 Jezus cudownie uzdrawia

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza

Gdy Jezus przebywał w jednym z miast, zjawił się człowiek cały pokryty trądem. Gdy ujrzał Jezusa, upadł na twarz i prosił Go: «Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić». Jezus wyciągnął rękę i dotknął go, mówiąc: «Chcę, bądź oczyszczony». I natychmiast trąd z niego ustąpił. A On mu przykazał, żeby nikomu nie mówił: «Ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż na ofiarę za swe oczyszczenie, jak przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich». Lecz tym szerzej rozchodziła się Jego sława, a liczne tłumy zbierały się, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych niedomagań. On jednak usuwał się na miejsce pustynne i modlił się.
Oto słowo Pańskie.