II sobota wrześna 2019 r - dzień skupienia FZŚ

T                                                                      knCh!                                   14.IX. 2019 r

Mszę św . o g 9 odprawił O.Robert.  W homilii powiedział: dziś krzyż jest w centrum naszej uwagi, podobnie jak to ma miejsce w W.Tygodniu. Jest nam On drogą zbawienia. Cesarzowa Helena zorganizowała poszukiwanie belki krzyża P Jezusa. Rozpoznaniem było uzdrowienie chorego dziecka przez dotknięcie nim tej belki. Ze krzyż ma swoją moc, mówi praktyka życia. Krzyż jest częścią naszej ziemskiej egzystencji, wpisany w nasze życie przez konsekwencje grzechu pierworodnego.Wielu uważa, że cierpienie nie ma sensu, jest głupstwem dla świata, jak nam przypomina św. Paweł. Smierć jest wpisana w nasze życie. krzyż jest kluczem do zrozumienia cierpienia, śmierci.. Gdy z wiarą przyjmujemy, że krzyż jest naszym uzdrowieniem, odnosimy zwycięstwo. Chrystus zwyciężył i my zwyciężamy w Chrystusie. Bóg chce odnowić nasze człowieczeństwo na wzór Jego samego. Krzyż ma odkrywać tajemnice mojego życia: dlaczego są wojny, jest niesprawiedliwość, umierają dzieci.... Dopóki żyjemy, zawsze fragment dany życia możemy odczytać w tajemnicy paschalnej. Jezus na krzyżu przyciąga moje życie, nadaje mu sens. Dziś świętujemy zwycięstwo nad grzechem, śmiercią. Jest sens iść pomimo wydarzeń, które mnie spotykają. Moja ułomność nie jest przeszkodą w osiągnięciu życia wiecznego. Swiat jest za tym, by było lekko, przyjemnie. Nie chce nas przenosić w transcendencję. Sw. Franciszek w krzyżu odnalazł sens swojej misji, by być jak Jezus pokornym, ubogim. Jeśli widzimy uniżenie Jezusa, to my nie powinniśmy się wywyższać. Za Franciszkiem prowadzimy życie pokuty. przez wyznanie grzechów jesteśmy podwyższeni. Pogłębiajmy swoją wiedzę, co to jest grzech.

Po Mszy św. O Robert modlił się z nami litanią do św. O Franciszka, po czym udaliśmy się na salkę spotkań. Tu Kasia nasza nowicjuszka podzieliła się swoją wiedzą i przemyśleniami o Duchy św. Mówiła też o naszym św. Ojcu Franciszku, który był przeniknięty Duchem św. Duch św. pomaga nam poznać oblicze Jezusa, a to z kolei prowadzi do poznania Ojca. Poznanie Ojca było ostatecznym celem św. Franciszka. Mawiał On: niech bracia i siostry pamiętają, by posiąść ducha św. Trzeba więc zapraszać Ducha św., by wchodził w nasze życie. Duch św. jest Duchem uświęcającym. Można wyróżnić 3 etapy na tej drodze: 1/ wewnętrzne oczyszczenie (biada, gdy mamy upodobanie w grzechach), 2/ wewnętrzne oświecenie – rozumienie Pisma, 3/ rozpalenie ogniem Ducha św.   Duch św. domaga się, by ciało było umartwione, pragnie bojaźni Bożej. W odpowiedzi na te rozważania jedna z sióstr złożyła świadectwo swego życia ukazując, że wszelkie drogi jej życia, gdy rozmijały się z Bogiem były pomyłką,, zmarnowaniem czasu. Dopiero bezkompromisowe pójście za P Jezusem dało jej pokój serca. Po tym świadectwie usłyszeliśmy streszczenie rekolekcji franciszkańskich, które w Skomielnej Czarnej prowadził O Wacław Trawiński od 6 do 8 IX br. Tematem było: „Oblubieniec nadchodzi, wyjdźcie Mu na spotkanie”. Temat ważny, przygotowujący na spotkanie z Bogiem w godzinie śmierci, która dzień po dniu zbliża się do każdego z nas. O franciszkańskich rekolekcjach w Zakliczynie - Kończyskach w dniach 16 do 18 VIII br dowiedzieliśmy się z kolejnego sprawozdania siostry, która wzięła w nich udział. Były one poświęcone  cnotom chrześcijańskim, przedstawionym w duchu św. Franciszka z Asyżu. Praca nade nimi w naszym życiu jest b. ważna na drodze zbawienia. Krótka relacja z tych rekolekcji została streszczona w nauczaniu św. Franciszka o cnotach:…" wszystkie najświętsze cnoty, niech was strzeże Pan, od którego się wywodzicie i pochodzicie. Nie ma zgoła na tym świecie ani jednego człowieka, który zdołałby jedną z was posiąść, jeśli przedtem nie umrze dla siebie. Kto jedną posiada, a innym nie uchybia, posiada wszystkie; a kto jednej uchybi, uchybia wszystkim żadnej nie posiada. A każda zwycięża wady i grzechy. Święta Mądrość zwycięża szatana i całą jego przewrotność. Czysta i święta Prostota zwycięża całą mądrość tego świata i mądrość ciała. Święte ubóstwo zwycięża wszelką chciwość i skąpstwo i troski tego świata. Święta pokora zwycięża pychę i wszystkich ludzi tego świata i wszystko, co jest na świecie. Święta  Miłość zwycięża wszystkie pokusy diabelskie i cielesne. Święte posłuszeństwo zwyciężą wszelką wolę własną i miłość cielesną, panuje nad ciałem, aby było posłuszne duchowi i by słuchało swego brata. To ono czyni człowieka podanym wszystkim ludziom tego świata i nie tylko ludziom, lecz także nierozumnym i dzikim zwierzętom, aby z nim robiły, co zechcą, o ile im Pan z wysoka pozwoli."

W części ostatniej spotkania, przed wspólna modlitwą dowiedzieliśmy się, że nasza wspólnota FZŚ zebrała 2500 zł ze sprzedaży 15 VIII br własnoręcznie przygotowanych bukietów  z okazji święta Wniebowzięcia NMP. Pamiętamy o nowennie do św O Franciszka przed Jego uroczystością 4 X i o Triduum bezpośrednio przed 4 X.

Podwyższenie Krzyża św.

PIERWSZE CZYTANIE

Lb 21,4b-9 Wąż z brązu znakiem ocalenia

Czytanie z Księgi Liczb

W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: „Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny”.
Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli zatem ludzie do Mojżesza, mówiąc: „Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże”. I wstawił się Mojżesz za ludem.
Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: „Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu”. Sporządził więc Mojżesz węża z brązu i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogo wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża z brązu, zostawał przy życiu.
Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 78,1-2.34-35.36-37.38

Słuchaj, mój ludu, nauki mojej,
nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich,
Do przypowieści otworzę me usta,
wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu. Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali,
nawróceni garnęli się do Boga.
Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką,
że Bóg najwyższy jest ich Zbawicielem. Lecz oszukiwali Go swymi ustami
i kłamali Mu swoim językiem.
Ich serce nie było Mu wierne,
w przymierzu z Nim nie byli stali. On jednak będąc miłosierny
odpuszczał im winę i nie zatracał,
gniew swój często powściągał
i powstrzymywał swoje wzburzenie.

DRUGIE CZYTANIE

Flp 2,6-11 Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.
Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

A

Uwielbiamy Cię, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
bo przez Krzyż Twój święty świat odkupiłeś.

A

EWANGELIA

J 3,13-17 Krzyż narzędziem zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema: „Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”.
Oto słowo Pańskie.

I sobota września 2019 r, spotkanie modlitewne LRR, FZŚ, SHNSPJ

T                                                                           knCh!                    7.IX. 2019r

W I sobotę miesiąca września modliliśmy się w czasie Mszy św. o godz 9 i w czasie Różańca św., odmawianego po Mszy św.

Medytacja do Ewangelii św.

Dla Jezusa Chrystusa najważniejszy jest człowiek, a nie litera prawa. Prawo wyznacza jedynie kierunek drogi. Wypełnianie go  świadczy o dojrzałości osoby, o zrozumieniu konieczności istnienia pewnych obiektywnych zasad postępowania dotyczących wszystkich ludzi czy jakiejś społeczności. Jednak normą nadrzędna jest miłość. Dlatego Jezus nie zniósł Prawa ani przykazań, ale wskazał na 2 najważniejsze: miłość Boga i miłość bliźniego; w nich wypełnia się całe  Prawo. Kiedy On w nas żyje kiedy poddajemy się prowadzeniu Jego miłości, wiemy jak postępować w gąszczu różnych przepisów, praw zasad. Jego słowo wskazuje nam drogę.

Czytania na sobotę, 7 września 2019

Sobota - wspomnienie dowolne św. Melchiora Grodzieckiego, prezbitera i męczennika

(Kol 1,21-23)

Bracia: Was, którzy byliście niegdyś obcy dla Boga i Jego wrogami przez sposób myślenia i wasze złe czyny, teraz znów Bóg pojednał w doczesnym ciele Chrystusa przez śmierć, by stawić was wobec siebie jako świętych i nieskalanych, i nienagannych, bylebyście tylko trwali w wierze, ugruntowani i stateczni, a nie chwiejący się w nadziei właściwej dla Ewangelii. Ją to posłyszeliście głoszoną wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem, jej sługą stałem się ja, Paweł.

(Ps 54,3-4.6 i 8)

REFREN: Bóg podtrzymuje całe moje życie

Wybaw mnie, Boże, w imię swoje,
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, słuchaj mojej modlitwy,
nakłoń ucha na słowo ust moich.

Oto mi Bóg dopomaga,
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę
i sławić Twe dobre imię.


Aklamacja (J 14,6)

Ja jestem drogą, prawdą i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie.

(Łk 6,1-5)

W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: „Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?” Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: „Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać”. I dodał: „Syn Człowieczy jest panem szabatu”.

rekolekcje FZŚ w Zakliczynie-Kończyskach 16-18 VIII 2019

T                                                                                              knCh !

      W dniach 16-18 VIII 19 r odbyły się rekolekcje dla FZŚ w Zakliczynie-Kończyskach (nad Dunajcem). Hasłem rekolekcji były słowa: „Posiąść Ducha Pańskiego wraz z Jego uświęcającym działaniem” (św. Franciszek z Asyżu). Tematyką spotkań były napomnienia św. Franciszka. Rekolekcje prowadził O. Stanisław Mazgaj OFM (Gwardian w Franciszkańskim klasztorze OO Reformatów w Bronowicach Wielkich). Rekolekcje rozpoczęły się adoracją Najśw. Sakramentu, Koronką do Miłosierdzia Bożego, Mszą św., Drogą krzyżową w ogrodzie klasztornym, Różańcem (część bolesna), Nieszporami i Apelem Jasnogórskim. Kolejny dzień rozpoczęliśmy Godzinkami o Niep. Pocz. NMP, jutrznią. Potem po posiłku modliliśmy się Koronką Franciszkańską, Mszą św., Aniołem Pańskim, Adoracją N. Sakramentu, po posiłku Koronką do Boż. Miłos. W czasie następnego w programie braterskiego spotkania  odbyło się składanie życzeń imieninowych ostatnim solenizantom (Henrykom, Halinom..). Po kolacji modliliśmy się Apelem Jasnogórskim i kompletą. Ostatni dzień rekolekcji  rozpoczęliśmy Godzinkami ku czci św. Franciszka z Asyżu, dalej po śniadaniu modliliśmy się Różańcem św., częścią chwalebną, dalej Mszą św., adoracją N. Sakramentu, Aniołem Pańskim ze słowem O. Rekolekcjonisty  wraz z błogosławieństwem. Stroną organizacyjną zajmowała się z ogromnym oddaniem S. Halina Wideł. Poszczególne spotkania modlitewne były prowadzone przez różne wspólnoty FZŚ, a to z Zakliczyna, Nowego Targu, z Kęt, Grybowa, Ptaszkowej, Tarnowa. Z Krakowa były obecne tylko 3 osoby  z FZS (od OO Kapucynów, Reformatów, Franc. Konwent.). Modlitwy nieszporów, jutrzni prowadzili każdego dnia br Tomasz i br Przemysław. Apel Jasnogórski kończyliśmy modlitwą ze świecami przy figurze NMP na podwórzu klasztornym, śpiewając pieśni maryjne. S. Halina Wideł obdarowała nas Różańcami z Medugorje, medalikami z M. Bożą Królową Pokoju i Jej słowami  (gbybyś wiedział jak bardzo cię kocham, płakałbyś z radości….). Owoce rekolekcji zna sam P Jezus, są one zawsze tajemnicą Jego działania w sercach ludzkich i otwartością serc na nie. Deo Gratias! Za te chwile zasłuchania i modlitwy u stóp Pana.  

W pierwszym dniu słyszeliśmy o napomnieniu 5, gdzie św. Franciszek mówi o pysze. Nie wystarczy walczyć z grzechem, by osiągnąć doskonałość życia, zbawienie – trzeba rozwoju cnót. Z chrztem otrzymujemy cnoty wlane: wiara, nadzieja, miłość i moralne: roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie, męstwo. Słyszeliśmy też o 2 napomnieniu: o nieposłuszeństwie wobec Bożych nakazów i przykazań. Franciszek mówi o pysze. W drugim dniu w czasie homilii rekolekcjonista wzywał nas do chwalenia Boga za wszystko. Cnoty mamy rozwijać, usuwając przeszkody. W tej formacji pomagają cnoty nabyte. Św. Franciszek poucza o cnotach, które usuwają wady, w napomnieniu 27. Napomnienia należą do pism św, Franciszka. Miłość jest istotą duchowości chrześcijańskiej. Bez miłości nie ma żadnej cnoty chrześcijańskiej. Miłość jest dialogiem między Bogiem a człowiekiem. Miłość wzrasta z poznaniem miłości Bożej. To nie tylko wzbogacenie wiedzy. Miłość Bożą powinniśmy odwzajemnić. Św. Jan apostoł mówi o tym w pierwszym liście bardzo wyraźnie. Skoro Bóg nas tak bardzo umiłował, my – naśladowcy św. Franciszka powinniśmy dążyć do wzrostu Królestwa Bożego przez cierpliwość i pokorę. Gniew i niepokój niszczą w nas miłość - mówi św. Franciszek. Nie wpadajmy w gniew – to gniew jest przeciw miłości. Królestwo Boże jest w nas. Samo ubóstwo nie jest gwarantem, że człowiek będzie wolny od chciwości i skąpstwa. Ubóstwo winno być przyjęte z radością. Bracia winni się cieszyć, gdy spotkają ludzi chorych. Św. Franciszek cieszy się, gdy jest odstawiany do drugiego szeregu. Chrześcijanin wie, że Królestwo Boże należy do tych, którzy są ubogiego serca. Oczekuje wszystkiego od Boga, a niczego nie chce od innych. Jest ubogi w radości. Nie zatrzymuje dla siebie – wtedy Bóg może działać bez przeszkód w życiu. Czy myślimy, że kochamy Boga, czy miłość jest żywa i mocna, czy jest poruszeniem serca?. Czy znamy wystarczająco miłość Boga, czy doświadczam jej coraz głębiej? Starajmy się rozważać miłość Boga czytając, aby radować się nią, aby wzrastać. Gdy bardziej poznajemy Boga, tym bardziej wzrastamy w prawdziwej mądrości. Mądrość wzrasta, gdy dajemy wszystko i doświadczamy miłości. Probierzem miłości do Boga jest miłość do bliźniego. W/g Piusa XI droga do miłości jest doświadczana w mądrości: miłość, która odrzuca strach i ignorancję, miłość w cierpliwości. Dziś ludzie stają się super nerwowi. Przysłowie chińskie mówi: przebaczać innym, że są różni od nas, to początek mądrości. Chrześcijańska miłość przejawia się też w pokorze. Ona zawstydza pychę. Pokora niszczy egoizm. Pokora szuka dobra innych. Ubóstwo to fundament każdej cnoty i ich obrona. Kiedy pokora przygotowuje Bogu mieszkanie, jest samym Bogiem. Ubóstwo jest droga do Królestwa Bożego. To droga, na której Bóg nas odkupił. Nie wystarczy słuchać, decyduje działanie. Być posłusznym Jego słowom. Napomnienia mają prowadzić ludzi do prawdziwego życia chrześcijańskiego.
Św. Franciszek chce służyć Bogu w ludziach - On przewodnik godny zaufania. Upomnienie 27 prowadzi do nowego tematu. Gdzie pokój i rozmyślanie, tam nie ma roztargnienia. Życie zakonne – życie połączone z Bogiem. Życie do budowania Kościoła. Podobnie zakon organizują w świecie tercjarze. Niestałość, gadulstwo, niestały umysł - człowiek Boży nie może stać się duchowym. Zapomina on o wspólnocie Świętych w Kościele. Człowiek staje się coraz bardziej spokojny, gdy zbliża się do Boga. Ty jesteś bezpieczeństwem, ukojeniem – św. Franciszek. Człowiek Boży wie jak ukryć się w Bogu. Bóg uspokaja wszystko swoim pokojem. Dziś niepokój, sensacje. Wpływa to na nasze życie, trudno tu bronić się, np. przeciw rządzy aktywizmu. W „Pieśni duchowej”św. Jana od Krzyża czytamy: „niech się zastanowią ci, którzy są bardzo aktywni. O gdyby oni połowę tego czasu poświęcili na modlitwę, dokonaliby wiele przez siły duchowe tak zdobyte”. Dobre czyny dokonują się jedynie mocą Bożą. Wielu jest dziś niespokojnych, gdy wokół nich cisza. Jak powstaje spokój? Lekarstwo św. Franciszka na roztargnienie: rozmyślanie, pokój. Co to jest meditatio? Kto medytuje, jest czymś zajęty. To może być dokonane w spokoju. Dla chrześcijanina rozważania medytacyjne, to myślenie o Bogu, o Jego dziełach, o przymierzu z Bogiem. By to czynić, trzeba pokoju. Bóg staje się punktem centralnym, wokół którego kręci się reszta. Podczas rozmyślania otrzymujemy pokój na resztę dnia. Odnalazłem Boga i nie chcę Go zostawić. W działalności charytatywnej człowiek staje się mocny w Bogu, a modlitwa jest spoczynkiem w Bogu. Często jest ona dziś opuszczana . Prosi się często o miłość horyzontalną: człowiek – człowiek, a nie wertykalną Bóg – człowiek. Zaplanowane działanie jest jednością z Bogiem, na modlitwie. Bez modlitwy nawet działalność charytatywna wiele traci. Często ludzie nie modlą się, bo brak czasu. A modlitwa służy do odpoczynku, regeneracji sił duchowych. Gdzie bojaźń Boża, tam nieprzyjaciel nie ma wejścia. Kto ma bojaźń Pańską, jest w pozycji uwielbienia Boga. Lęka się Boga, zachowuje Jego prawa i ich nie podważa. Ma bojaźń w sobie ubóstwienie jak i posłuszeństwo – w bojaźni zwróceni do Boga, Jemu poddani, synowie Boga, Jemu posłuszni. Bóg strzeże tych, którzy się go boją np. Ps 112 – „szczęśliwy mąż, który boi się Pana”. Ps 111 : „bojaźń Pańska początkiem mądrości”. Bez modlitwy myślnej zanika bojaźń Boża. Na nasze relacyjne życie trzeba nam z większa troską patrzeć. Napomnienie 27: Miłosierdziem winniśmy być otwarci na wszystkich. (przypowieść o niemiłosiernym dłużniku) – tego wymaga Bóg. Bądźcie naśladowcami Boga i postępujcie droga miłości – św. Paweł. Miłosierdzie jest miłością Boga do grzeszników – z listu św. Franciszka do ministrów. Gdy człowiek jest twardy w stosunku do winowajcy, jest skoncentrowany na ”ja”. To egoizm. Tu miłość jest zagrożona. Miłosierdzie otwiera przed nami Królestwo Boże.

spotkanie modlitewne FZŚ w II sobotę sierpnia 2019 r

T                                                              knCh!                                  10 VIII 2019

Po Mszy św o g 9, na salce, zapoznaliśmy się z komunikatami o zbiórce ziól na bukiety z okazji Wniebowz. NMP ( które co roku przygotowuje nasza wspólnota z intencją pomocy Misjom za otrzymane ofiary) , o pielgrzymce całego Regionu FZS do Kalwarii Zebrzydowskiej 29 IX br i obejrzeliśmy film (I część) o św. Franciszku z Asyżu.

Czytania na sobotę, 10 sierpnia 2019

Sobota - Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika

(2 Kor 9,6-10)

Bracia: Kto skąpo sieje, ten skąpo i zbiera, kto zaś hojnie sieje, ten hojnie też zbierać będzie. Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. A Bóg może zlać na was całą obfitość łaski, tak byście mając wszystkiego i zawsze pod dostatkiem, bogaci byli we wszystkie dobre uczynki według tego, co jest napisane: „Rozproszył, dał ubogim, sprawiedliwość Jego trwa na wieki”. Ten zaś, który daje nasienie siewcy, i chleba dostarczy ku pokrzepieniu, i ziarno rozmnoży, i zwiększy plon waszej sprawiedliwości.

(Ps 112, 1-2. 5-6. 7-8. 9)

REFREN: Mąż sprawiedliwy obdarza ubogich

Błogosławiony człowiek, który boi się Pana
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo jego będzie potężne na ziemi,
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.

Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza
i swymi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.

Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie
i spojrzy z wysoka na swych przeciwników.

Rozdaje i obdarza ubogich,
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą
będzie jego potęgą.


Aklamacja (J 12, 26)

Kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa.

(J 12, 24-26)

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec".