T knCh! 13.01.2024
Mszę św. o godz 9 odprawił O. Łukasz. W czasie homilii powiedział:
drodzy Bracia i siostry w Jezusie Chrystusie, którzy naśladujecie św. Franciszka, niech Pan obdarzy Was pokojem! W pierwszym czytaniu słyszeliśmy o tym, jak Samuel namaszcza Saula na króla. Odtąd ten moment był znakiem wybrania przez Boga. Prawdziwie namaszczony to Jezus Chrystus - moment Chrztu św. To jest mój Syn umiłowany - dało się słyszeć nad P.Jezusem przyjmującym Chrzest św. Na mocy Chrztu św. my tez jesteśmy namaszczeni. Staliśmy się zatem tymi, którzy są usynowieni. Na osobach ochrzczonych spoczywa Duch św. To nasze wyróżnienie wobec świata. Nie może pociągać za sobą separacji. W Ewangelii św. P Jezus przechodzi obok celnika, nie lubianego z racji pobieranych opłat. Celnik pobierał bowiem podatki, a też czerpał korzyści. Do celnika Mateusza mówi P Jezus: pójdź za mną! - tzn. dziel ze mną życie. P Jezus przebywa wśród różnych ludzi, nie czyni separacji. Jesteśmy namaszczeni, co nie oznacza, że nie jesteśmy grzesznikami. Jesteśmy usprawiedliwieni przez jednego sprawiedliwego. P Jezus przyszedł by "pozbierać' wszystkich. Teraz w Polsce budzą się uczucia separatystyczne. Uważajmy! Św. Franciszek nigdy by tak nie uczynił. Ostatecznie zdrowi nie potrzebują lekarza. P Jezus przyszedł, by powołać nie sprawiedliwych, a grzeszników. Słowo Boże zawsze mówi o mnie. Czasami stawiamy się po stronie sprawiedliwych. Jeśli TAK, to z powodu jednego sprawiedliwego. Słowo stało się Ciałem i zamieszkało między nami. P Jezus stał się człowiekiem. Zjednoczył się z każdym istnieniem o tej naturze. Dlatego dziś modlimy się piątą Modlitwą Eucharystyczną - to prośba o jedność Kościoła. Św. Franciszek wybrał się do sułtana. wywarł niezatarte wrażenie na nim. Franciszek to symbol człowieka pojednanego z innymi.
Po Mszy św. odbyło się spotkanie braterskie dzielenia się opłatkiem, życzliwością. Cieszyliśmy się, że po chorobie odwiedziła nas nasza była przełożona S.Maria Zubrzycka-Lechowicz, ze swoim synem Pawłem, który żywą reakcją na śpiewane kolędy przypomniał nam radość św. Franciszka, który, jak śpiewamy, tańczył, chociaż nic nie miał.. Śpiewane kolędy przy akompaniamencie wielu muzyków rozgrzały nasze serce, pokrzepione uprzednio dobrymi słowami życzeń i smakołykami przygotowanymi przez nasze drogie Siostry.
CZYTANIA LITURGICZNE NA 13 STYCZNIA 2024; ROK B, II
Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Hilarego, biskupa i doktora Kościoła albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę
Kolor szat: zielony albo biały
Stary lekcjonarz: 1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1a; Ps 21, 2-3. 4-5. 6-7; Mk 2, 17; Mk 2, 13-17;
1. czytanie (1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1)
Namaszczenie Saula na króla
Czytanie z Pierwszej Księgi Samuela
Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina – a na imię mu było Kisz, syn Abiela, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina. Miał on syna imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud.
Gdy zaginęły oślice Kisza, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: «Weź z sobą jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic». Przeszli więc przez górę Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali przez krainę Szaalim: tam ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie znaleźli.
Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: «Oto ten człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem».
Saul podszedł tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: «Wskaż mi, proszę, gdzie jest dom Widzącego». Samuel odparł Saulowi: «To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę! Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko, co jest w twym sercu».
Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na głowę Saula, ucałował go i rzekł: «Czyż nie namaścił cię Pan na wodza nad swoim dziedzictwem?»
Psalm (Ps 21 (20), 2-3. 4-5. 6-7 (R.: por. 2a))
Król się weseli z Twej potęgi, Panie
Panie, król się weseli z Twojej potęgi *
i z Twej pomocy tak bardzo się cieszy.
Spełniłeś pragnienie jego serca *
i nie odmówiłeś błaganiom warg jego.
Król się weseli z Twej potęgi, Panie
Pomyślne błogosławieństwo wcześniej zesłałeś na niego, *
szczerozłotą koronę włożyłeś mu na głowę.
Prosił Ciebie o życie, *
Ty go obdarzyłeś długimi dniami na wieki i na zawsze.
Król się weseli z Twej potęgi, Panie
Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy, *
ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem.
Gdyż błogosławieństwem uczyniłeś go na wieki, *
napełniłeś go radością Twojej obecności.
Król się weseli z Twej potęgi, Panie
Aklamacja (Por. Łk 4, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mk 2, 13-17)
Powołanie Mateusza
Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego na komorze celnej, i rzekł do niego: «Pójdź za Mną!» Ten wstał i poszedł za Nim.
Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Wielu bowiem było tych, którzy szli za Nim.
Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: «Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami?»
Jezus, usłyszawszy to, rzekł do nich: «Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników».
