II sobota lipca 2021 r - spotkanie modlitewne FZŚ

T knCh! 10. VII. 2021 Dziś św. Weroniki Juliani, kapucynki. Mszę św. o g 9 odprawił O. Łukasz Stec w koncelebrze. O. Łukasz jest nowym naszym asystentem. W czasie homilii usłyszeliśmy: mamy pragnienie coś znaczyć, a św. Paweł okazuje z czego mamy się chlubić – tylko w krzyżu P. Jezusa. Zatem to, co mam, czynię, jestem - to dzięki P Jezusowi. W Jezusie Chrystusie jesteśmy nowym stworzeniem. Bóg kocha wszystkich, a chrzest św. jest odpowiedzią, że ja też chcę kochać Boga. Chcę być gałązką winną wszczepioną w krzew winny tzn. w P. Jezusa. Jeśli przynosimy owoc, to dzięki Niemu. Ktoś powie : jest Bóg, bo ja widziałem Jego świadków. Nie własną mocą idziemy do nieba, lecz przez Jezusa Chrystusa, który uczynił wiele rzeczy dobrych. Tu w kościele jest obecny w Sakramentach św. Po Mszy św. spotkaliśmy się w naszej salce. Tu przywitaliśmy O. Łukasza Steca, naszego nowego asystenta, który przerwał urlop, by nas spotkać. S Jola – przełożona poinformowała nas, że w wyniku Kapituły FZŚ, dwie osoby z naszej Wspólnoty znalazły się w radzie regionalnej. Rozmawiamy o siostrach chorych jak S. Kozak, czy S. Tymczyszyn, które są w DPS. S Jeziorskiej pragniemy pomóc, organizując pomoc. Tym zajmuje się S. Magda. PIERWSZE CZYTANIE Rdz 49,29-33;50,15-26 Śmierć Jakuba i Józefa Czytanie z Księgi Rodzaju Jakub dał swoim synom taki rozkaz: „Gdy ja zostanę przyłączony do moich przodków, pochowajcie mnie przy moich praojcach w pieczarze, która jest na polu Efrona Chetyty, w pieczarze, która jest na polu Makpela w pobliżu Mamre w kraju Kanaun, którą kupił Abraham wraz z tym polem od Efrona Chetyty jako grób na własność do chowania swych zmarłych. Tam pochowano Abrahama i Sarę, jego żonę, tam pochowano Izaaka i jego żonę Rebekę; tam pochowałem Leę”. Pole to wraz z pieczarą zostało kupione od Chetytów. Gdy Jakub wydał te polecenia swoim synom, złożył swe nogi na łożu, wyzionął ducha i został przyłączony do swoich przodków. Bracia Józefa zdając sobie sprawę z tego, że ojciec ich nie żyje, myśleli: „Na pewno Józef będzie nas teraz prześladował i odpłaci nam za wszystkie krzywdy, które mw wyrządziliśmy”. Toteż kazali powiedzieć Józefowi: „Ojciec twój dał przed śmiercią takie polecenie: «Powiedzcie Józefowi tak: Racz przebaczyć braciom twym wykroczenie i winę ich, wyrządzili ci bowiem krzywdę». Teraz przeto daruj łaskawie winę nam, którzy czcimy Boga twojego ojca!” Józef rozpłakał się, gdy mu to powtórzono. Wtedy bracia już sami poszli do Józefa i upadłszy przed nim rzekli: „Jesteśmy twoimi niewolnikami”, Lecz Józef powiedział do nich: „Nie bójcie się. Czyż ja jestem w miejsce Boga? Wy niegdyś knuliście zło przeciwko mnie, Bóg jednak zamierzył to jako dobro, żeby sprawić to, co jest dzisiaj, że przeżył wielki naród. Teraz więc nie bójcie się: będę żywił was i dzieci wasze”. I tak ich pocieszał, przemawiając do nich serdecznie. Józef mieszkał w Egipcie wraz z rodziną swego ojca. Dożył on stu dziesięciu lat i doczekał się prawnuków z Efraima. Również dzieci Makira, syna Manassesa, urodziły się na kolanach Józefa. Wreszcie Józef rzekł do swych braci: „Gdy ja umrę, Bóg okaże wam swą łaskę i wyprowadzi was z tej ziemi do kraju, który poprzysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi”. Po czym zobowiązał synów Izraela przysięgą, że spełnią takie polecenie: „Gdy Bóg okaże wam tę wielką swoją łaskawość, zabierzcie stąd moje kości”. Po czym Józef umarł mając sto dziesięć lat. Zabalsamowano go i złożono do trumny w Egipcie. Oto Słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY: Ps 105,1-2.3-4.6-7 Sławcie Pana, wzywajcie Jego imienia, głoście Jego dzieła wśród narodów. Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, rozsławiajcie wszystkie Jego cuda. Szczyćcie się Jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających Pana. Rozważajcie o Panu i Jego potędze, zawsze szukajcie Jego oblicza. Potomkowie Abrahama, słudzy Jego, synowie Jakuba, Jego wybrańcy. On, Pan, jest naszym Bogiem, Jego wyroki obejmują świat cały. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: 1 P 4,14 A Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch Boży na was spoczywa. A EWANGELIA Mt 10,24-33 Nie bójcie się ludzi Słowa Ewangelii według świętego Mateusza Jezus powiedział do swoich apostołów: „Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy uczniowi, jeśli będzie jak jego nauczyciel, a sługa jak pan jego. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, o ileż bardziej jego domowników tak nazwą. Więc się ich nie bójcie. Nie ma bowiem nic zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie jawnie, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież żaden z nich bez woli Ojca waszego nie spadnie na ziemię. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, który się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”. Oto słowo Pańskie.

I sobota lipca 2021 r - Msza św. i Różaniec św. LRR, FZŚ, SHNSPJ

T knCh! 3 VII 21 Mszę św. o g 9 odprawił O.Jacek, zastępując opiekuna LRR – O.Mariusza. Po Mszy św. modliliśmy się na Różańcu św. W czasie homilii O Jacek powiedział: Tomasz należał do wspólnoty uformowanej przez P Jezusa. P Jezus przychodził do Wspólnoty. Objawił się im jako zmartwychwstały. Potem objawił się Tomaszowi. Tomasz wraca do wspólnoty i słyszy: widzieliśmy Pana. Ma sens byśmy naszą wiarę przeżyli indywidualnie, a na pierwszym miejscu, we wspólnocie, bo tu wzrasta wiara jak mówi Ewangelia. We wspólnocie Tomasz dowiedział się o P Jezusie . To wskazówka dla nas by trwać z bliskimi papieża. Wspólnota jest znakiem, że zbawienie jest tylko w Nim. Wspólnota – miejsce obecności Jezusa Chrystusa. Ma sens trwanie we wspólnocie Kościoła, to pomnaża naszą przynależność do Kościoła, zakorzenia nas w życiu Jezusa Chrystusa. P Jezus objawia się we wspólnocie, zapewnia jej jedność, a też ma wzgląd na każdego w tej wspólnocie. Tomasz jest nazywany niewiernym. On sam, gdy dotyka ran P Jezusa mówi : „Pan mój i Bóg mój”. P Jezus zwraca się do niego ze słowami: uwierzyłeś Tomaszu, bo mnie ujrzałeś…. Niesprawiedliwe jest nazywanie Tomasza niewiernym. On zobaczył P Jezusa w ciele, nie inaczej, bo Boga nikt nie widział. Wyznanie wiary Tomasza ma szczególne dla nas znaczenie. Słowa P Jezusa: „błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli” dotyczą nas i apostołów i Tomasza-apostoła. PIERWSZE CZYTANIE Ef 2,19-22 Kościół zbudowany na fundamencie Apostołów Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Efezjan Bracia: Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga, zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha. Oto Słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY: Ps 117,1-2 Chwalcie Pana, wszystkie narody, wysławiajcie Go, wszystkie ludy, bo potężna nad nami Jego łaska, a wierność Pana trwa na wieki. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: J 20,29 A Błogosławiona jesteś, Panno Maryjo, która uwierzyłaś, że spełnią się słowa powiedziane Tobie od Pana. A EWANGELIA J 20,24-29 Pan mój i Bóg mój Słowa Ewangelii według świętego Jana Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: „Widzieliśmy Pana”. Ale on rzekł do nich: „Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę”. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: „Pokój wam!” Następnie rzekł do Tomasza: „Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż ją do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym”. Tomasz Mu odpowiedział: „Pan mój i Bóg mój!” Powiedział mu Jezus: „Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś. Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. Oto słowo Pańskie