13.
01. 2018
Mszę
św. O godz. 9 odprawił O. Jerzy. W koncelebrze był też O. Marek, który
przyjechał na „opłatek” ze swoją Wspólnotą z Olszanicy. W czasie homilii O. Jerzy powiedział:
Niech
Pan was obdarzy pokojem. Jezus Chrystus
przeszedł dobrze przez życie, głosząc Królestwo Boże. Ludzie się garnęli do
Niego. Jezus poruszał serca. Dla faryzeuszy Jego nauczanie było kontrowersyjne.
Jezus nauczał z mocą zmieniając prawo od czasów Mojżesza. Ma tę władzę, bo jest
Synem Bożym. Jezus w tłumie ujrzał Lewiego-syna Alfeusza, ujrzał konkretną
osobę. I tak dostrzega mnie. Zna mnie po imieniu i bezpośrednio zwraca
się:pójdź za mną!, by być Jego uczniem. To słowo kieruje do konkretnej osoby.
Dziękujemy Bogu, że podczas chrztu usłyszeliśmy głos Boga i jesteśmy jego
uczniami na wzór św. O. Franciszka. Różnymi drogami można iść za Jezusem. Lewi
wstał i poszedł za Jezusem. Jezus powołuje kogo chce. Rozpoczynamy N. Rok z postawą dziękczynienia, że zwraca się do
nas po imieniu byśmy poszli za Nim, a my chodzimy za Nim.
Po Mszy św. odbyło się spotkanie opłatkowe, przy śpiewie kolęd, składaniu życzeń, także tych od Ojca św. Franciszka.
Czytania na sobotę, 13 stycznia 2018
(1 Sm 9,1-4.17-19;10,1a)
Był pewien dzielny wojownik z rodu Beniamina - a na imię mu było Kisz, syn
Abiela, syna Serora, syna Bekorata, syna Afijacha, syna Beniamina. Miał on syna
imieniem Saul, wysokiego i dorodnego, a nie było od niego piękniejszego
człowieka wśród synów izraelskich. Wzrostem o głowę przewyższał cały lud. Gdy
zaginęły oślice Kisza, ojca Saula, rzekł Kisz do swego syna, Saula: Weź z sobą
jednego z chłopców i udaj się na poszukiwanie oślic. Przeszli więc przez górę
Efraima, przeszli przez ziemię Szalisza, lecz ich nie znaleźli. Powędrowali
przez krainę Szaalim: [tam] ich nie było. Poszli do ziemi Jemini i również nie
znaleźli. Kiedy Samuel spostrzegł Saula, odezwał się do niego Pan: Oto ten
człowiek, o którym ci mówiłem, ten, który ma rządzić moim ludem. Saul podszedł
tymczasem do Samuela w bramie i rzekł: Wskaż mi, proszę, gdzie jest dom
Widzącego. Samuel odparł Saulowi: To ja jestem Widzący. Chodź ze mną na wyżynę!
Dziś jeść będziecie ze mną, a jutro pozwolę ci odejść, powiem ci też wszystko,
co jest w twym sercu. Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na jego
głowę, ucałował go i rzekł: Czyż nie namaścił cię Pan na wodza swego ludu,
Izraela?
(Ps 21,2-7)
REFREN: Król się weseli z Twej potęgi, Panie
Panie, król się weseli z Twojej potęgi
i z Twojej pomocy tak bardzo się cieszy.
Spełniłeś pragnienie jego serca
i nie odmówiłeś błaganiom warg jego.
Bo pomyślne błogosławieństwo wcześniej nań zesłałeś,
szczerozłotą koronę włożyłeś mu na głowę.
Prosił Ciebie o życie, Ty go obdarzyłeś
długimi dniami na wieki i na zawsze.
Wielka jest jego chwała dzięki Twej pomocy,
ozdobiłeś go dostojeństwem i blaskiem.
Boś go błogosławieństwem uczynił na wieki,
napełniłeś go radością Twojej obecności.
(Mk 2,17)
Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem
powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.
(Mk 2,13-17)
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go
nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze
celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus
siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z
Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. Niektórzy
uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami,
mówili do Jego uczniów: Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami? Jezus
usłyszał to i rzekł do nich: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się
źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.
