II sobota stycznia 2017r - spotkanie modlitewne FZŚ

T                                                               knCh!

Mszę św. o godz. 9 odprawił O. Robert Rapka w koncelebrze z O.Markiem, O.Jerzym.
Po Mszy św. odbyło się przyjęcie do nowicjatu S.Kasi Wymazała i  S.Agnieszki Wolan w Kaplicy Loretańskiej, a potem spotkanie opłatkowe na salce. W homilii O. Jerzy powiedział.

            P. Jezus i dzisiaj naucza. I my, Jego uczniowie przychodzimy do świątyni, by On nas nauczał. On jest stale obecny wśród nas. Doświadczamy Jego obecności. Ewangelista opisuje powołanie Mateusza. Mateusz wstał i poszedł za Nim i napisał Ewangelię. Wspólnie z celnikami i grzesznikami biesiaduje Jezus. Dla faryzeuszy to był skandal. Jezus ukazuje inne prawa. On Jezus jest prawem szabatu. W/g faryzeuszy grzesznik to człowiek nieczysty wykluczony z kręgu Boga. Nieczystym staje się też taki, który wdaje się z nieczystymi. Jezus jest blisko grzeszników. To niepojęte dla uczonych w Piśmie. Faryzeusze chcieli wyrzucić Jezusa, że przekracza prawo. Jezus potwierdza swój wyjątkowy status, że jest Kimś więcej. Przyszedł powołać grzeszników. On ma władzę pokazania prawa w innym świetle. Jezus przyszedł wypełnić Prawo-Prawem miłości. Wyjaśnieniem Prawa jest On sam Jezus Chrystus. Grzeszni są faryzeusze-oni nie mają odwagi rozeznać grzechu w swoim życiu. Gdy to ma miejsce, nie da się otworzyć dostępu Boga do nas. Obyśmy umieli rozpoznać własną sytuację życia i prosić Boga, by nas uzdrawiał. Słowo Boga daje światło, byśmy widzieli, kim jesteśmy.

W czasie spotkania opłatkowego O. Jerzy  przytoczył opis pierwszego żłóbka zorganizowanego w Boże Narodzenie 1223 r w Greccio, na podstawie źródeł franciszkańskich. Opowiedział też o tym jak kształtował się kult Bożego Narodzenia przez wieki. Wczesne chrześcijaństwo to głównie kult Święta Zmartwychwstania Pańskiego, a kult B. Narodzenia od ok. 5 wieku i rośnie coraz bardziej, tak, że staje się nawet większy niż kult Wielkanocy. Od 1223 r Boże Narodzenie otrzymuje specjalną oprawę żłóbka, dzięki św. Franciszkowi z Asyżu. W czasie każdej Mszy św. P. Jezus rodzi się, by przyjść do naszych serc w Eucharystii. Dla zaznaczenia tego w niektórych kościołach, szopa betlejemska jest budowana na ołtarzem, gdzie  jest odprawiana Msza św.

Jako ciąg dalszy formacji O Jerzego, S. Małgorzata dopowiedziała, jeśli chodzi o Greccio, że św. Franciszek, trzymając figurkę Dzieciątka Jezus, tak żarliwie się modlił, że figurka ta się poruszyła. Potem opowiedziana bajka "Stać się prostym człowiekiem", o królu, który zakochał się w biednej dziewczynie z wioski jego posiadłości, ukazała, że zdobywa się serce człowieka, nie przymusem, nie kosztownościami, a miłością. Dlatego porzucił on pałac i zamieszkał jako prosty człowiek w tej wsi, gdzie żyła owa dziewczyna, by żyjąc jak ona pozyskać jej serce. Bajka ta to w swej istocie analogia z przyjściem Boga-człowieka na ziemię- Króla wszechświata do biednego człowieka..

Czytania na sobotę, 14 stycznia 2017

(Hbr 4,12-16)
Żywe jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek. Mając więc arcykapłana wielkiego, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trwajmy mocno w wyznawaniu wiary. Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie mógł współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu. Przybliżmy się więc z ufnością do tronu łaski, abyśmy otrzymali miłosierdzie i znaleźli łaskę dla /uzyskania/ pomocy w stosownej chwili.

(Ps 19,8-10.15)
REFREN: Słowa Twe, Panie, są duchem i życiem

Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę,
świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości.
Jego słuszne nakazy radują serce,
jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.

Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki,
sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne.
Niech znajdą uznanie przed Tobą
słowa ust moich i myśli mego serca,
Panie, moja Opoko i mój Zbawicielu.

(Mk 2,17)
Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.

(Mk 2,13-17)
Jezus wyszedł znowu nad jezioro. Cały lud przychodził do Niego, a On go nauczał. A przechodząc, ujrzał Lewiego, syna Alfeusza, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim. Gdy Jezus siedział w jego domu przy stole, wielu celników i grzeszników siedziało razem z Jezusem i Jego uczniami. Było bowiem wielu, którzy szli za Nim. Niektórzy uczeni w Piśmie, spośród faryzeuszów, widząc, że je z grzesznikami i celnikami, mówili do Jego uczniów: Czemu On je i pije z celnikami i grzesznikami? Jezus usłyszał to i rzekł do nich: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników.

I sobota stycznia 2017 r - modlitwa Mszy św. i Różańca św.

T

W pierwsza sobotę stycznia Mszę św. o godz. 9 odprawił O.Mariusz.  Po mszy św. modliliśmy się  na Różańcu św. W homilii O.Mariusz powiedział m.in:

   Dziś w Ewangelii spotykają się sprzeczności np. ciemność i światło, choroba i zdrowie. Pan Jezus pojawia się jako ten, który uzdrawia, przynosi światło. Idzie do pogan, by głosić im Królestwo Boże. P. Jezus pragnie, by Mu oddać naszą nędzę. O to prosi np. św. S. Faustynę. Pewien chłopiec przyniósł Jezusowi cenne dary: komórkę komputer, rower. P. Jezus nie oczekiwał takich darów od niego. Chciał, by chłopiec ów przyniósł Mu klasówkę, oceniona na jedynkę, ubity kubek,  który uszkodził będąc w dużym zagniewaniu i rzecz, której jeszcze nie oddał. Wtedy doświadczamy P. Jezusa, gdy oddamy Mu to, co nas boli.

Czytania na sobotę, 7 stycznia 2017

(1 J 3,22-4,6)
Najmilsi: O co prosić będziemy, otrzymamy od Niego, ponieważ zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co się Jemu podoba. Przykazanie zaś Jego jest takie, abyśmy wierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i miłowali się wzajemnie tak, jak nam nakazał. Kto wypełnia Jego przykazania, trwa w Bogu, a Bóg w nim; a to, że trwa On w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał. Umiłowani, nie dowierzajcie każdemu duchowi, ale badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków pojawiło się na świecie. Po tym poznajecie Ducha Bożego: każdy duch, który uznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, jest z Boga. Każdy zaś duch, który nie uznaje Jezusa, nie jest z Boga; i to jest duch Antychrysta, który - jak słyszeliście - nadchodzi i już teraz przebywa na świecie. Wy, dzieci, jesteście z Boga i zwyciężyliście ich, ponieważ większy jest Ten, który w was jest, od tego, który jest w świecie. Oni są ze świata, dlatego mówią tak, jak [mówi] świat, a świat ich słucha. My jesteśmy z Boga. Ten, który zna Boga, słucha nas. Kto nie jest z Boga, nas nie słucha. W ten sposób poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu.

(Ps 2,7-8,10-11)
REFREN: Dam Ci narody w Twoje posiadanie

Wyrok Pański ogłoszę:
On rzekł do mnie: „Jesteś Synem moim,
Ja zrodziłem dziś Ciebie,
Żądaj, a dam Ci w dziedzictwo narody
i krańce ziemi w posiadanie Twoje.”

A teraz, królowie, zrozumcie,
nauczcie się sędziowie ziemi.
Służcie Panu z bojaźnią,
z drżeniem całujcie Mu stopy.

(Mt 4,23)
Jezus głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszelkie choroby wśród ludu.

(Mt 4,12-17.23-25)
Gdy Jezus posłyszał, że Jan został uwięziony, usunął się do Galilei. Opuścił jednak Nazaret, przyszedł i osiadł w Kafarnaum nad jeziorem, na pograniczu Zabulona i Neftalego. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza: Ziemia Zabulona i ziemia Neftalego, Droga morska, Zajordanie, Galilea pogan! Lud, który siedział w ciemności, ujrzał światło wielkie, i mieszkańcom cienistej krainy śmierci światło wzeszło. Odtąd począł Jezus nauczać i mówić: Nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie. obchodził Jezus całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach, głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszelkie choroby i wszelkie słabości wśród ludu. A wieść o Nim rozeszła się po całej Syrii. Przynoszono więc do Niego wszystkich cierpiących, których dręczyły rozmaite choroby i dolegliwości, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał. I szły za Nim liczne tłumy z Galilei i z Dekapolu, z Jerozolimy, z Judei i z Zajordania.