T knCh! 10 VI 23
mszę
św o godz 9 odprawiło 2 kapłanów. towarzyszył im diakon. w czasie homilii usłyszeliśmy. Św. franciszek odkrył czym jest
historia zbawienia. wszystko służy bogu. człowiek jest stworzeniem
– obyśmy byli święci – stworzeni na obraz i podobieństwo boga, który jest święty. historia tobiasza i sary tragiczna. tobiasz traci wszystko. czy bóg chce, abyśmy cierpieli, czy chce czegoś, co nie powinno
być?. Ale czy my wiemy, co jest dla nas dobre? Skąd wiemy, że nam
jest potrzebne cierpienie. ukazuje to np. modlitwa z 13 rozdziału
księgi tobiasza.
„
niech będzie
błogosławiony bóg, który żyje na wieki i
królestwo jego…
ponieważ on karze i
okazuje miłosierdzie, posyła do otchłani pod ziemię i wyprowadza
z największej zagłady...”
rafał
odkrywa, że jest posłańcem bożym,
odkrywa tajemnice, a z drugiej strony i niektóre zarezerwowane dla
nas i boga, źe
dobrze jest niektóre ukrywać.
Historia zbawienia w naszym życiu, CO
nam moźe pomóc? Kluczowe są słowa Ewangelii: a kiedy "nawrócicie
się do Boga całym sercem i z
całej duszy
aby postępować przed Nim
w prawdzie, wtedy on zwróci się do was i już nigdy nie zakryje
oblicza swego przed wami…." Wszystko jest po coś i wpisane jest w historię i myślenie –
widzieć więcej.
w ubogiej
wdowie p jezus widzi jej zaufanie, jej wiarę. bóg odkrywa w
historii naszego życia sens zbawienia. po mszy św. modliliśmy się litanią do św. franciszka. potem odbyło się spotkanie na salce, gdzie dzieliliśmy się uwagami własnymi na temat ewangelii tego dnia.
Dzień Powszedni
Kolor szat: zielony, biały
Rok A, I
IX Tydzień zwykły
Pierwsze czytanie (Tb 12, 1. 5-15. 20 (Wlg))
Tobiasz
zawołał do siebie swego syna i rzekł do niego: „Co damy temu
świętemu człowiekowi, który ci towarzyszył w twojej
podróży?”
Przywoławszy go tedy, ojciec wraz ze synem
wzięli go na stronę i zaczęli go prosić, aby się zgodził na
przyjęcie połowy wszystkiego, co sprowadzili.
Wtedy
anioł, będąc sam z nimi, rzekł: „Błogosławcie Bogu niebios i
wyznawajcie wobec wszystkich żyjących, że wielkie miłosierdzie
wam wyświadczył. Dobrą jest rzeczą zachowywać tajemnicę
królewską, godzi się jednak ujawniać i ogłaszać o dziełach
Bożych. Dobra jest modlitwa z postem, a jałmużna znaczy więcej
aniżeli złoto i skarby; jałmużna bowiem od śmierci uwalnia, ona
to z grzechów oczyszcza i przyczynia się do znalezienia
miłosierdzia i życia wiecznego. Ci bowiem, co dopuszczają się
grzechu i nieprawości, są sami dla siebie wrogami.
Chcę
więc odkryć wam prawdę i nic nie chcę ukryć przed wami. Gdyś
modlił się ze łzami i zmarłych grzebałeś; gdyś opuszczał
posiłek i zmarłych podczas dnia ukrywałeś w domu swoim, ja
przedstawiałem twoją modlitwę przed Panem. A ponieważ byłeś
miłym Bogu, przypadło na cię to doświadczenie. A teraz posłał
mnie Pan, aby cię uleczyć i aby Sarę, żonę syna twego, od czarta
uwolnić. Jam jest anioł Rafał, jeden z siedmiu, którzy stoimy
przed Panem.
Jest więc czas, abym powrócił do Tego,
który mnie posłał; wy zaś błogosławcie Bogu i opowiadajcie o
wszystkich cudach Jego”.
Psalm (Tb 13, 2. 6. 7)
Bóg
karze i okazuje miłosierdzie,
posyła do Otchłani pod ziemię
i
wyprowadza z największej zagłady.
I nie ma nikogo,
kto by
uszedł Jego ręki.
Pan bardzo wielki, żyjący na
wieki
A kiedy nawrócicie się do Niego całym sercem
i
z całej duszy,
aby postępować przed Nim w prawdzie,
wtedy
On zwróci się do was,
i już nigdy nie zakryje oblicza swego
przed wami.
Pan bardzo wielki, żyjący na wieki
A
teraz spójrzcie, co On wam wyświadczył,
i dziękujcie Mu
pełnym głosem,
uwielbiajcie Pana sprawiedliwego
i
wysławiajcie Króla wieków!
Pan bardzo wielki, żyjący
na wieki
Aklamacja (Mt 5, 3)
Błogosławieni
ubodzy w duchu,
Albowiem do nich należy królestwo
niebieskie.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mk 12, 38-44)
Jezus
nauczając rzesze mówił: „Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z
upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią
pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne
miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają
długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok”.
Potem
usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał
drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele.
Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli
jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do
nich: „Zaprawdę powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej
ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z
tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła
wszystko, co miała, całe swe utrzymanie”.