Spotkanie modlitewne FZŚ w drugą sobotę lutego 2024 r

 T                                                              knCh!             10 II 2024r

    Mszę św . O godz 9 odprawił ojciec kapucyn, który zastępował nieobecnego O. .Łukasza.

W czasie homilii usłyszeliśmy: niech Pan obdarzy was pokojem. Dziś Ewangelia przynosi nam opis rozmnożenia chleba.. P Jezus wie, co robi. Chodzi po wodzie, uzdrawia. Ludzie biegają za Nim. Ma On moc. W scenie rozmnożenia chleba, Jezus zaprasza uczniów do dialogu. Porozmawiajmy o problemie – ludzi jest wielu, są głodni, mogą zasłabnąć. Pytaniem : ile macie chlebów, P Jezus przejmuje inicjatywę. Uczniowie przynoszą 7 chlebów i parę rybek. P Jezus pomnożył to cudownie, tak,że aż w nadmiarze starczyło na ok 4000 ludzi. Każdy, kto za Nim idzie widzi, że to, co niepozorne staje się nieoczekiwanie wielkie Jego mocą. Warto iść za Nim.

Po Mszy św. modliliśmy się Litanią do św. Franciszka, potem odbyło się spotkanie na salce. Rozpoczęliśmy je, jak zwykle modlitwą, po której odbył się wykład S. Pauliny ilustrowany ciekawą prezentacją komputerową, na temat Księgi Koheleta. Po wykładzie odbyła się dyskusja, w czasie której wypowiadaliśmy uwagi co do wykładu, własnych refleksji z nim związanych.. U progu W Postu, Paulina napisała słowo PO KU TA, które wyjaśniła jako złożone z 3 członów, które powiązała z : powrót ku tacie. Mówiła o różnym rozumieniu czasu, poświęcając więcej uwagi czasowi kairos ( z j. greck) który jest czasem łaski, spotkania. Słowo łaska jest charakterystyczne dla chrześcijaństwa pochodzącego od samego P Jezusa Chrystusa, który jest największą łaską. Chrześcijaństwu jest raczej obce słowo fatum, bo chrześcijanin umie z Bożą pomocą interpretować sens wydarzeń życia swego. Byle dał się prowadzić Bogu, który potrafi nawet nie najkorzystniejsze dla niego wybory życiowe „zamienić” w korzystne, dając ku temu podpowiedź w różny sposób np. natchnienia, sytuacje życiowe, czyjeś uwagi.
Solenizantki Marie ucieszyły nas wypiekiem słodkim i mandarynkami, za co jesteśmy wdzięczni..
Niech M. Boża pomaga im nieść światu P Jezusa, tak, jak Ona niosła Go światu.

Z ogłoszeń:

16 II nasza grupa FZŚ prowadzi o godz 18 drogę krzyżową na krużgankach loretańskich. Ma być ona poświęcona ludziom znieważonym w Kościele.

24 II odbedzie się dzień skupienia w Alwerni z tamtejszą wspólnotą FZŚ.. Zapisy na autobus przyjmuje S Maria Zydroń ze wspólnoty FZŚ przy OO Bernardynach.

10 II 24
Wspomnienie św. Scholastyki, dziewicy

Kolor szat: biały

Rok B, II

V Tydzień zwykły

Pierwsze czytanie (1 Krl 12, 26-32; 13, 33-34)

Jeroboam pomyślał sobie tak: „W tych warunkach władza królewska może powrócić do rodu Dawida, bo jeżeli ten lud będzie chodził na składanie ofiar do świątyni Pana, to zechce wrócić do swego pana, Roboama, króla Judy, i wskutek tego mogą mnie zabić i wrócić do króla Judy, Roboama”.

Dlatego po zastanowieniu się król sporządził dwa złote cielce i ogłosił ludowi: „Zbyteczne jest, abyście chodzili do Jerozolimy. Izraelu, oto Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”. Postawił zatem jednego w Betel, a drugiego umieścił w Dan. To oczywiście doprowadziło do grzechu, bo lud poszedł do jednego do Betel i do drugiego aż do Dan.

Ponadto urządził przybytki na wyżynach oraz mianował spośród zwykłego ludu kapłanów, którzy nie byli lewitami. Następnie Jeroboam ustanowił święto w ósmym miesiącu, piętnastego dnia tego miesiąca, naśladując święto obchodzone w Judzie, oraz sam przystąpił do ołtarza. Tak uczynił w Betel, składając krwawą ofiarę cielcom, które sporządził, i ustanowił w Betel kapłanów wyżyn, które urządził.

Jeroboam nie zawrócił ze swej złej drogi. Lecz przeciwnie, mianował kapłanów wyżyn spośród zwykłego ludu. Kto tylko chciał, tego wprowadzał na urząd, tak iż stawał się kapłanem wyżyn. Takie postępowanie stało się dla rodu Jeroboama sposobnością do grzechu i powodem usunięcia go i zgładzenia z powierzchni ziemi.

Psalm (Ps 106, 6-7a. 19-20. 21-22)

Grzeszyliśmy jak nasi ojcowie,
popełniliśmy nieprawość, żyliśmy występnie.
Ojcowie nasi w Egipcie
nie pojęli Twych cudów.

Przebacz, o Panie, swojemu ludowi

U stóp Horebu zrobili cielca
i pokłon oddawali bożkowi odlanemu ze złota.
Zamienili swą Chwałę
na podobiznę cielca jedzącego siano.

Przebacz, o Panie, swojemu ludowi

Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił,
który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie,
rzeczy przedziwnych w krainie Chama,
zdumiewających nad Morzem Czerwonym.

Przebacz, o Panie, swojemu ludowi

Aklamacja (Mt 4, 4b)

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 8, 1-10)

Gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: „Żal mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka”.

Odpowiedzieli uczniowie: „Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?”

Zapytał ich: „Ile macie chlebów?”

Odpowiedzieli: „Siedem”.

I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy te siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać.

Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.

Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.

I sobota lutego 2024 r - modlitwa LRR, FZŚ, SHNSPJ w czasie i po Mszy św.

 T                                                             knCh!                      3. II. 2024

    Mszę św. o godz. 9 odprawił O Mariusz. Po Mszy św. modliliśmy się pierwszą częścią Różańca św. Potem złożyliśmy życzenia Imieninowe Solenizantowi - O Mariuszowi oraz wczorajszym Solenizantkom Mariom. Otrzymaliśmy zaraz po Mszy św. błogosławieństwo gardła przez modlitwę kapłana do św. Błażeja przy nałożonych na ramiona skrzyżowanych świecach.

    W czasie homilii powiedział: nieraz w Ewangelii mamy trudne nauczanie P Jezusa. Dziś jest ono miłe: P Jezus mówi: "idźcie i odpocznijcie nieco". Teraz, gdy mamy krótkie dni, takie nauczanie daje miłe wrażenie. Ale wiemy z życia, że nie zawsze jest to proste. Co wtedy uczynić, jak pójść na pustkowie? Trzeba pójść na miejsce, gdzie przyjmuje terapeuta, ten najlepszy – P Jezus. Nieważne, czy jest wystawiony N. Sakrament, czy nie. Ale P Jezus jest – On czeka na mnie z uwagą. Wszak powiedział: „Przyjdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni jesteście, a ja was pokrzepię”. Kościół to miejsce, gdzie mogę odpocząć. Tu można przyjść i nic nie robić. Tu mogę przyjść i oddać P Jezusowi wszystkie troski. To jest sposób sprawdzony przez mistyków. Widzę, mówi O Mariusz jak nieraz ktoś wpada do kaplicy na onkologii nawet na 20 sek. Wychodzi inny. Św. JP2 w encyklice ECCLESIA DE EUCHARISTIA umieszcza osobistą uwagę: „doświadczyłem, jak dobrze zatrzymać się przy P Jezusie, oprzeć głowę na Jego piersi. Dzięki temu otrzymywałem siłę w moim życiu”. Jest w Krakowie wiele miejsc z całodzienną adoracją N Sakramentu. Dobrze, że są takie miejsca. Ale nie zawsze można dojść. Można wtedy skorzystać z internetu, mamy tu np. transmisje z adoracji N Sakramentu w Niepokalanowie. W postaci Maryi (monstrancji) znajduje się hostia św. Tak też można adorować korzystając z internetu. Mistycy mówili o duchowym przyjęciu Komunii św.  Nie ma problemu, by duchowo adorować P Jezusa. W tej terapii mamy też "skutek uboczny", jest to tęsknota za P Jezusem, jeśli się jest przynajmniej 15 minut przed N. Sakramentem. Dziś w Ewangelii Apostołowie pojechali na miejsce trudne, gdzie zgromadziło się wielu. P Jezus chciał ich wyrwać do życia, by wyszli z sielanki.

CZYTANIA LITURGICZNE NA 3.II. 2024 ; ROK B, II

Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny w sobotę albo wspomnienie św. Błażeja, biskupa i męczennika albo wspomnienie św. Oskara, biskupa

Kolor szat: zielony albo biały albo czerwony

1. czytanie (1 Krl 3, 4-13)

Bóg wysłuchuje prośby Salomona

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

Król Salomon udał się do Gibeonu, aby tam złożyć ofiarę, bo była tam wielka wyżyna. Salomon złożył na owym ołtarzu tysiąc ofiar całopalnych. W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: «Proś o to, co mam ci dać».

A Salomon odrzekł: «Ty okazywałeś Twemu słudze, Dawidowi, memu ojcu, wielką łaskę, bo postępował wobec Ciebie szczerze, sprawiedliwie i w prostocie serca. Ponadto zachowałeś dla niego tę wielką łaskę, że dałeś mu syna zasiadającego na jego tronie po dziś dzień. Teraz więc, o Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?»

Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie. I choć nie prosiłeś, daję ci ponadto bogactwo i sławę, tak iż za twoich dni podobnego tobie nie będzie wśród królów».

Psalm (Ps 119 (118), 9-10. 11-12. 13-14 (R.: por. 12b))

Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich

Jak zachowa młodzieniec swoją drogę w czystości? *
Przestrzegając słów Twoich, Panie.
Z całego serca swego szukam Ciebie, *
nie daj mi odejść od Twoich przykazań.

Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich

W sercu swoim zachowuję Twe słowa, *
aby nie zgrzeszyć przeciw Tobie.
Błogosławiony jesteś, Panie, *
naucz mnie swoich ustaw.

Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich

Opowiadam moimi wargami *
wszystkie wyroki ust Twoich.
Więcej się cieszę z drogi wskazanej
przez Twe napomnienia *
niż z wszelkiego bogactwa.

Naucz mnie, Panie, mądrych ustaw swoich

Aklamacja (Por. J 10, 27)

Alleluja, alleluja, alleluja

Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mk 6, 30-34)

Jezus lituje się nad tłumem

Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Apostołowie zebrali się u Jezusa i opowiedzieli Mu wszystko, co zdziałali i czego nauczali. A On rzekł do nich: «Pójdźcie wy sami osobno na pustkowie i wypocznijcie nieco». Tak wielu bowiem przychodziło i odchodziło, że nawet na posiłek nie mieli czasu.

Odpłynęli więc łodzią na pustkowie, osobno. Lecz widziano ich odpływających. Wielu zauważyło to i zbiegli się tam pieszo ze wszystkich miast, a nawet ich wyprzedzili. Gdy Jezus wysiadł, ujrzał wielki tłum. Zlitował się nad nimi, byli bowiem jak owce nie mające pasterza. I zaczął ich nauczać o wielu sprawach.

                              Matko Boża Gromniczna  broń nas przed trwaniem  w grzechu !

.