Spotkanie Wspólnoty FZŚ w drugą
sobotę miesiąca rozpoczęło się jak zwykle od
Mszy św. W tym dniu przypadało wspomnienie ojca Leopolda Mandica,
kapucyna. Celebrans w trakcie kazania wspomniał
o św. Ojcu Leopoldzie podkreślając
jego pokorę i pełną oddania posługę w konfesjonale. Zwrócił uwagę nas
wszystkich na Boga jako kochającego nas Ojca.
Po Mszy św. spotkaliśmy się w
salce FZŚ, gdzie przełożony, br. Krzysztof przy współudziale br. Pawła
przekazał informacje o stanie zdrowia
asystenta Wspólnoty br. Jerzego. Następnie br. Krzysztof omówił przebieg
wizytacji braterskiej naszej Wspólnoty z ramienia Rady Regionalnej FZŚ. Podał,
że wizytacja odbędzie się 15 września
br. Br. Paweł odczytał z Konstytucji Generalnych fragment,
dotyczący wizytacji braterskiej, żeby zaznajomić nas z tematem. Kolejną informacją był termin profesji wieczystej, która jest planowana dla
profesów tymczasowych w październiku
br. Ponadto w najbliższym czasie,
tj. 19 maja br. odbędzie się nocne czuwanie przed uroczystością Zesłania Ducha
Świętego, które zakończy się Mszą św. o północy, a potem wszyscy spotkają się
na agapie. Br. Krzysztof podkreślił, że również 19 maja br., ale o godz.
11.00 odbędą się święcenia prezbiteratu i diakonatu,
które przyjmą m.in. zaprzyjaźnieni z nami br. Mateusz Skoczylas i br. Ryszard
Dorda (święcenia prezbiteratu) oraz br. Mateusz Kaczorowski (święcenia diakonatu).
Wszyscy członkowie Wspólnoty zostali
zaproszeni na tę uroczystość.
Następnie br. Ryszard przekazał
sprawozdanie z uroczystości beatyfikacji s. Hanny Chrzanowskiej, która miała
miejsce 29.04.br. w kościele św. Mikołaja w Krakowie. Dodał, że w każdy czwartek
miesiąca o godz. 17.00 w kościele św. Mikołaja będzie odprawiane
nabożeństwo ku czci s. Hanny Chrzanowskiej; kościół ten stał się jej sanktuarium.
Na zakończenie spotkania br.
Krzysztof przypomniał terminy rekolekcji i dni skupienia dla FZŚ. Wspomniano
też o chorych z naszej Wspólnoty, za których zmówiliśmy krótką modlitwę.
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł zabawił w Antiochii pewien czas i wyruszył, aby obejść kolejno krainę galacką i Frygię, umacniając wszystkich uczniów.
Pewien Żyd, imieniem Apollos, rodem z Aleksandrii, człowiek uczony i znający świetnie Pisma, przybył do Efezu. Znał on już drogę Pańską, przemawiał z wielkim zapałem i nauczał dokładnie tego, co dotyczyło Jezusa, znając tylko chrzest Janowy. Zaczął on odważnie przemawiać w synagodze. Gdy go Pryscylla i Akwila usłyszeli, zabrali go z sobą i wyłożyli mu dokładniej drogę Bożą.
A kiedy chciał wyruszyć do Achai, bracia napisali list do uczniów z poleceniem, aby go przyjęli. Gdy przybył, pomagał bardzo za łaską Bożą tym, co uwierzyli. Dzielnie uchylał twierdzenia Żydów, wykazując publicznie z Pism, że Jezus jest Mesjaszem.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi.
Wszystkie narody klaskajcie w dłonie,
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy jest straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią. Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie. Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni świata należą do Boga:
On zaś jest najwyższy.
Pan Bóg jest królem całej naszej ziemi.radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy jest straszliwy,
jest wielkim Królem nad całą ziemią. Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi,
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami,
Bóg zasiada na swym świętym tronie. Połączyli się władcy narodów
z ludem Boga Abrahama.
Bo możni świata należą do Boga:
On zaś jest najwyższy.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Wyszedłem od Ojca i na świat przyszedłem,
znowu opuszczam świat i wracam do Ojca.
Alleluja, Alleluja, Allelujaznowu opuszczam świat i wracam do Ojca.
EWANGELIA
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca, da wam w imię moje. Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna.
Mówiłem wam o tych sprawach w przypowieściach. Nadchodzi godzina, kiedy już nie będę wam mówił w przypowieściach, ale całkiem otwarcie oznajmię wam o Ojcu. W owym dniu będziecie prosić w imię moje, i nie mówię, że Ja będę musiał prosić Ojca za wami. Albowiem Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga.
Wyszedłem od Ojca i przyszedłem na świat; znowu opuszczam świat i idę do Ojca”.
Oto słowo Pańskie.
