niedziela, 14 listopada 2021

II sobota listopada 2021 r, spotkanie modlitewne FZŚ

T knCh! 13 XI.21 Mszę św o g 9 odprawił O. Łukasz. W czasie homilii powiedział. Czytanie z Mdr dotyczy Adwentu i Bożego Narodzenia. Autor natchniony już w Starym Testamencie (ST) prorokuje odwieczne Słowo Boże czyli Słowo Ojca zstępujące do łona Maryi. Stolica mądrości to Maryja. Bóg wychodzi na spotkanie człowieka. Staje się człowiekiem, Św. Franciszek tę tajemnicę zawsze miał w sercu. O Maryi mówi Biedaczyna z Asyżu: bądź pozdrowiona Jego szato, mieszkanie Jego, przybytku Jego….Tajemnica uniżenia się Boga inspirowała Franciszka do modlitwy. Zawsze powinniśmy się modlić i nigdy nie ustawać. Franciszek nie tyle się modlił, co stawał się modlitwą. Musimy wiarą stale umacniać Kościół. Dziś stale odżywa pytanie, czy istotnie Bóg stał się człowiekiem – coś nieprawdopodobnego, że Bóg stał się człowiekiem, Wymaga to wiary, pokory. Wymaga to odkrywania na co dzień miłości Boga do nas. Po Mszy św. modliliśmy się godzinkami do św Ojca Franciszka, a potem przeszliśmy na salkę. Tu złożyliśmy życzenia S. Alicji Flach z racji 80-tych urodzin. Piękne słowo do niej wygłosił O.Łukasz. Siostra Alicja dostała piękną białą różę i tort od S Ireny. Zaśpiewaliśmy jej franciszkańskie błogosławieństwo. Częstowaliśmy się nim w czasie miłej towarzyskiej rozmowy. S Alicja jest naszą wieloletnia mistrzynią nowicjatu. Już ma młodą następczynię – S. Agnieszkę. S. Jasia prowadziła zebranie. Powiadomiła nas o komunikatach, które otrzymaliśmy też w formie wydrukowanej. 20 XI odbędzie się uroczystość profesji 4 sióstr: Kasi (profesja wieczysta), Sylwi, Doroty i Magdy (profesje czasowe). Wysłuchaliśmy rozważania brata Pawła na temat pokory i umiłowania krzyża w oparciu o punkt 10 naszej Reguły. Umiłowanie krzyża to doświadczenie odwróconego porządku, wg św Franciszka. Przylgnięcie do krzyża wymaga czasu. Upłynęły 3 lata od kiedy Franciszek usłyszał: Franciszku idź i odbuduj mój Kościół, a chwilą przyjęcia tuniki. Dopóki się da, trzeba uciekać przed krzyżem, jak mówi ks bisk. G.Ryś. Wskazuje na to życie świętych, czy samego P. Jezusa. Wspomina Klarę Lucie, ciężko chorą na raka i jej piękne zawierzenie Bogu: dla Ciebie Jezu, jeśli Ty tego chcesz, ja tego pragnę. S Jasia Jezierska była drugą dzisiejszą solenizantką – 90 lat – urodziny. Za nią też modliliśmy się w czasie Mszy św. Odwiedzą ją nasze siostry, gdyż z powodu słabego zdrowia, nie mogła być z nami. PIERWSZE CZYTANIE Mdr 18,14-16;19,6-9 Medytacja o nocy paschalnej Czytanie z Księgi Mądrości Gdy głęboka cisza zalegała wszystko, a noc w swoim biegu dosięgała połowy, wszechmocne Twe Słowo z nieba, z królewskiej stolicy, jak miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz, jak srogi wojownik runęło w pośrodek zatraconej ziemi. I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią: nieba sięgało i rozchodziło się po ziemi. Całe stworzenie znów zostało przekształcone w swej naturze, powolne Twoim rozkazom, by dzieci Twe zachować bez szkody. Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzało, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: droga otwarta z Morza Czerwonego i pole zielone --z burzliwej głębiny., Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, ujrzawszy cuda godne podziwu. Byli jak konie na pastwisku i jak baranki brykali, wielbiąc Ciebie, Panie, któryś ich wybawił. Oto Słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY: Ps 105,2-3.36-37.42-43 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, rozsławiajcie wszystkie Jego cuda. Szczyćcie się Jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających Pana. Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, cały kwiat ich potęgi. A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem i nikt nie był słaby w jego pokoleniach. Pamiętał bowiem o swym świętym słowie danym Abrahamowi, swojemu słudze. I wyprowadził swój lud wśród radości, z weselem swoich wybranych. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: 2 Tes 2,14 A Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa. A EWANGELIA Łk 18,1-8 Wytrwałość w modlitwie Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: „W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: «Obroń mnie przed moim przeciwnikiem». Przez pewien czas nie chciał». Lecz potem rzekł do siebie: «Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie»”. I Pan dodał: „Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” Oto słowo Pańskie.

I sobota listopada - spotkanie modlitewne LRR, FZŚ, SHNSPJ

T knCh! 6.XI. 21 Mszę św. o godz. 9 odprawił O. Mariusz. Po Mszy św. modliliśmy się, jak zwykle na Różańcu . W homilii powiedział. W kontekście czytań rodzi się pytanie, jak mogę zdobyć przyjaźń z Bogiem? Co jest dla mnie grosikiem ubogiej wdowy. Tym grosikiem jest mój czas. Powiedzenie, że czas to pieniądz, jest kłamstwem. W Instytucie onkologii przychodzą ludzie i dowiadują się, że są nieuleczalnie chorzy. Wielu ma pieniądze, a pieniądzem nie można kupić czasu. W Ewang. św. czytamy o bogaczu, który gromadził skarby. Dowiaduje się, że jeszcze tej nocy zażądają od niego duszy. Przy braku czasu inne dobra tracą swą wartość. Co z tego, że ktoś zna 5 języków jeśli nie ma czasu. Pasażerom Titanica brakło czasu. Możemy wyróżnić 3 grupy ludzi. Jedni są za przeszłością, drudzy za teraźniejszością, trzeci za przyszłością. Wszyscy mamy odniesienie do czasu. Gdy marnujemy czas, to marnujemy życie. Jak wykorzystać czas dla Boga? Modlić się! O. Pio wykorzystywał swój czas. Był zawsze zajęty. Nie gonił za czasem. Stworzył Dom Ulgi w Cierpieniu. Na modlitwie uzyskujemy wizję, co robić. Wszystko się zmieniało, bo się modlił. Gdy brakuje nam czasu chcemy być w kilku miejscach naraz. Ks Dolindo mówił do O. Pio: przychodź do Neapolu, bo Cię tam potrzebuję. Ks Dolindo stale był zajęty. I jemu Bóg dał łaskę bycia w kilku miejscach naraz. Raz poczuł, że jest nad jeziorem. Tu pomógł, by ktoś nie utonął. Był to jego przyjaciel, który odszedł od kościoła. Nawróć się, rzekł Dolindo. Czas to prezent, który dajemy sobie samym. Biedny jest człowiek, który ma dużo pieniędzy, a nie ma czasu. Człowiek dojrzały ma czas na wszystko pracę, odpoczynek, modlitwę. Zdobywanie świętości dokonuje się w czasie! Mój czas jest inny niż np. chorego. Nieraz spotykamy ludzi, którzy są jakby w walce. Czas to czekanie na Boga, który żebrze o naszą miłość. Czas to Boża tajemnica. Jest, ale przemija. To spotkanie Boga z człowiekiem. To zaloty Boga do człowieka, by zdobyć naszą miłość. Człowiek winien się nauczyć panować nad czasem. Bóg chce, by Mu oddać nasze życie, nasz czas. To nasz „grosik”. PIERWSZE CZYTANIE Rz 16,3-9.16.22-27 Pozdrowienie i zakończenie listu Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian Bracia: Pozdrówcie współpracowników moich w Chrystusie Jezusie, Pryskę i Akwilę, którzy za moje życie nadstawiali swe głowy i którym winienem wdzięczność nie tylko ja sam, ale i wszystkie Kościoły nawróconych pogan. Pozdrówcie także Kościół, który się zbiera w ich domu. Pozdrówcie mojego umiłowanego Epeneta, który należy do pierwocin złożonych Chrystusowi przez Azję. Pozdrówcie Marię, która poniosła wiele trudów dla waszego dobra. Pozdrówcie Andronika i Juniasa, moich rodaków i współtowarzyszy więzienia, którzy się wyróżniają między apostołami, a którzy przede mną przystali do Chrystusa. Pozdrówcie umiłowanego mego w Panu Ampliata. Pozdrówcie współpracownika naszego w Chrystusie Urbana i umiłowanego mego Stachysa. Pozdrówcie wzajemnie jedni drugich pocałunkiem świętym. Pozdrawiają was wszystkie Kościoły Chrystusa. Pozdrawiam was w Panu i ja, Tercjusz, który pisałem ten list. Pozdrawia was Gajus, który jest gospodarzem moim i całego Kościoła. Pozdrawia was Erast, skarbnik miasta, i Kwartus, brat. Temu, który ma moc utwierdzić was zgodnie z Ewangelią i moim głoszeniem Jezusa Chrystusa, zgodnie z objawioną tajemnicą, dla dawnych wieków ukrytą, teraz jednak ujawnioną, a przez pisma prorockie na rozkaz odwiecznego Boga wszystkim narodom obwieszczoną, dla skłonienia ich do posłuszeństwa wierze, Bogu, który jedynie jest mądry, przez Jezusa Chrystusa niech będzie chwała na wieki wieków. Amen. Oto Słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY: Ps 145,2-3.4-5.10-11 Każdego dnia będę Ciebie błogosławił i na wieki wysławiał Twoje imię. Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały, a wielkość Jego niezgłębiona. Pokolenie pokoleniu głosi Twoje dzieła i zwiastuje Twoje potężny czyny. Głoszą wspaniałą chwałę Twego majestatu i rozpowiadają Twoje cuda. Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławią Twoi święci. Niech mówią o chwale Twojego królestwa i niech głoszą Twoją potęgę. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: 2 Kor 8,9 A Jezus Chrystus, będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was swoim ubóstwem ubogacić. A EWANGELIA Łk 16,9-15 Nie można służyć Bogu i mamonie Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Jezus powiedział do swoich uczniów: „Pozyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków. Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobra kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze? Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i mamonie”. Słuchali tego wszystkiego chciwi na grosz faryzeusze i podrwiwali sobie z Niego. Powiedział więc do nich: „To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych”. Oto słowo Pańskie.