II sobota listopada 2021 r, spotkanie modlitewne FZŚ

T knCh! 13 XI.21 Mszę św o g 9 odprawił O. Łukasz. W czasie homilii powiedział. Czytanie z Mdr dotyczy Adwentu i Bożego Narodzenia. Autor natchniony już w Starym Testamencie (ST) prorokuje odwieczne Słowo Boże czyli Słowo Ojca zstępujące do łona Maryi. Stolica mądrości to Maryja. Bóg wychodzi na spotkanie człowieka. Staje się człowiekiem, Św. Franciszek tę tajemnicę zawsze miał w sercu. O Maryi mówi Biedaczyna z Asyżu: bądź pozdrowiona Jego szato, mieszkanie Jego, przybytku Jego….Tajemnica uniżenia się Boga inspirowała Franciszka do modlitwy. Zawsze powinniśmy się modlić i nigdy nie ustawać. Franciszek nie tyle się modlił, co stawał się modlitwą. Musimy wiarą stale umacniać Kościół. Dziś stale odżywa pytanie, czy istotnie Bóg stał się człowiekiem – coś nieprawdopodobnego, że Bóg stał się człowiekiem, Wymaga to wiary, pokory. Wymaga to odkrywania na co dzień miłości Boga do nas. Po Mszy św. modliliśmy się godzinkami do św Ojca Franciszka, a potem przeszliśmy na salkę. Tu złożyliśmy życzenia S. Alicji Flach z racji 80-tych urodzin. Piękne słowo do niej wygłosił O.Łukasz. Siostra Alicja dostała piękną białą różę i tort od S Ireny. Zaśpiewaliśmy jej franciszkańskie błogosławieństwo. Częstowaliśmy się nim w czasie miłej towarzyskiej rozmowy. S Alicja jest naszą wieloletnia mistrzynią nowicjatu. Już ma młodą następczynię – S. Agnieszkę. S. Jasia prowadziła zebranie. Powiadomiła nas o komunikatach, które otrzymaliśmy też w formie wydrukowanej. 20 XI odbędzie się uroczystość profesji 4 sióstr: Kasi (profesja wieczysta), Sylwi, Doroty i Magdy (profesje czasowe). Wysłuchaliśmy rozważania brata Pawła na temat pokory i umiłowania krzyża w oparciu o punkt 10 naszej Reguły. Umiłowanie krzyża to doświadczenie odwróconego porządku, wg św Franciszka. Przylgnięcie do krzyża wymaga czasu. Upłynęły 3 lata od kiedy Franciszek usłyszał: Franciszku idź i odbuduj mój Kościół, a chwilą przyjęcia tuniki. Dopóki się da, trzeba uciekać przed krzyżem, jak mówi ks bisk. G.Ryś. Wskazuje na to życie świętych, czy samego P. Jezusa. Wspomina Klarę Lucie, ciężko chorą na raka i jej piękne zawierzenie Bogu: dla Ciebie Jezu, jeśli Ty tego chcesz, ja tego pragnę. S Jasia Jezierska była drugą dzisiejszą solenizantką – 90 lat – urodziny. Za nią też modliliśmy się w czasie Mszy św. Odwiedzą ją nasze siostry, gdyż z powodu słabego zdrowia, nie mogła być z nami. PIERWSZE CZYTANIE Mdr 18,14-16;19,6-9 Medytacja o nocy paschalnej Czytanie z Księgi Mądrości Gdy głęboka cisza zalegała wszystko, a noc w swoim biegu dosięgała połowy, wszechmocne Twe Słowo z nieba, z królewskiej stolicy, jak miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz, jak srogi wojownik runęło w pośrodek zatraconej ziemi. I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią: nieba sięgało i rozchodziło się po ziemi. Całe stworzenie znów zostało przekształcone w swej naturze, powolne Twoim rozkazom, by dzieci Twe zachować bez szkody. Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzało, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: droga otwarta z Morza Czerwonego i pole zielone --z burzliwej głębiny., Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, ujrzawszy cuda godne podziwu. Byli jak konie na pastwisku i jak baranki brykali, wielbiąc Ciebie, Panie, któryś ich wybawił. Oto Słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY: Ps 105,2-3.36-37.42-43 Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, rozsławiajcie wszystkie Jego cuda. Szczyćcie się Jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających Pana. Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, cały kwiat ich potęgi. A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem i nikt nie był słaby w jego pokoleniach. Pamiętał bowiem o swym świętym słowie danym Abrahamowi, swojemu słudze. I wyprowadził swój lud wśród radości, z weselem swoich wybranych. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ: 2 Tes 2,14 A Bóg wezwał nas przez Ewangelię, abyśmy dostąpili chwały naszego Pana Jezusa Chrystusa. A EWANGELIA Łk 18,1-8 Wytrwałość w modlitwie Słowa Ewangelii według świętego Łukasza Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: „W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi. W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: «Obroń mnie przed moim przeciwnikiem». Przez pewien czas nie chciał». Lecz potem rzekł do siebie: «Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie przychodziła bez końca i nie zadręczała mnie»”. I Pan dodał: „Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia mówi. A Bóg czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” Oto słowo Pańskie.