II sobota wrześna 2019 r - dzień skupienia FZŚ

T                                                                      knCh!                                   14.IX. 2019 r

Mszę św . o g 9 odprawił O.Robert.  W homilii powiedział: dziś krzyż jest w centrum naszej uwagi, podobnie jak to ma miejsce w W.Tygodniu. Jest nam On drogą zbawienia. Cesarzowa Helena zorganizowała poszukiwanie belki krzyża P Jezusa. Rozpoznaniem było uzdrowienie chorego dziecka przez dotknięcie nim tej belki. Ze krzyż ma swoją moc, mówi praktyka życia. Krzyż jest częścią naszej ziemskiej egzystencji, wpisany w nasze życie przez konsekwencje grzechu pierworodnego.Wielu uważa, że cierpienie nie ma sensu, jest głupstwem dla świata, jak nam przypomina św. Paweł. Smierć jest wpisana w nasze życie. krzyż jest kluczem do zrozumienia cierpienia, śmierci.. Gdy z wiarą przyjmujemy, że krzyż jest naszym uzdrowieniem, odnosimy zwycięstwo. Chrystus zwyciężył i my zwyciężamy w Chrystusie. Bóg chce odnowić nasze człowieczeństwo na wzór Jego samego. Krzyż ma odkrywać tajemnice mojego życia: dlaczego są wojny, jest niesprawiedliwość, umierają dzieci.... Dopóki żyjemy, zawsze fragment dany życia możemy odczytać w tajemnicy paschalnej. Jezus na krzyżu przyciąga moje życie, nadaje mu sens. Dziś świętujemy zwycięstwo nad grzechem, śmiercią. Jest sens iść pomimo wydarzeń, które mnie spotykają. Moja ułomność nie jest przeszkodą w osiągnięciu życia wiecznego. Swiat jest za tym, by było lekko, przyjemnie. Nie chce nas przenosić w transcendencję. Sw. Franciszek w krzyżu odnalazł sens swojej misji, by być jak Jezus pokornym, ubogim. Jeśli widzimy uniżenie Jezusa, to my nie powinniśmy się wywyższać. Za Franciszkiem prowadzimy życie pokuty. przez wyznanie grzechów jesteśmy podwyższeni. Pogłębiajmy swoją wiedzę, co to jest grzech.

Po Mszy św. O Robert modlił się z nami litanią do św. O Franciszka, po czym udaliśmy się na salkę spotkań. Tu Kasia nasza nowicjuszka podzieliła się swoją wiedzą i przemyśleniami o Duchy św. Mówiła też o naszym św. Ojcu Franciszku, który był przeniknięty Duchem św. Duch św. pomaga nam poznać oblicze Jezusa, a to z kolei prowadzi do poznania Ojca. Poznanie Ojca było ostatecznym celem św. Franciszka. Mawiał On: niech bracia i siostry pamiętają, by posiąść ducha św. Trzeba więc zapraszać Ducha św., by wchodził w nasze życie. Duch św. jest Duchem uświęcającym. Można wyróżnić 3 etapy na tej drodze: 1/ wewnętrzne oczyszczenie (biada, gdy mamy upodobanie w grzechach), 2/ wewnętrzne oświecenie – rozumienie Pisma, 3/ rozpalenie ogniem Ducha św.   Duch św. domaga się, by ciało było umartwione, pragnie bojaźni Bożej. W odpowiedzi na te rozważania jedna z sióstr złożyła świadectwo swego życia ukazując, że wszelkie drogi jej życia, gdy rozmijały się z Bogiem były pomyłką,, zmarnowaniem czasu. Dopiero bezkompromisowe pójście za P Jezusem dało jej pokój serca. Po tym świadectwie usłyszeliśmy streszczenie rekolekcji franciszkańskich, które w Skomielnej Czarnej prowadził O Wacław Trawiński od 6 do 8 IX br. Tematem było: „Oblubieniec nadchodzi, wyjdźcie Mu na spotkanie”. Temat ważny, przygotowujący na spotkanie z Bogiem w godzinie śmierci, która dzień po dniu zbliża się do każdego z nas. O franciszkańskich rekolekcjach w Zakliczynie - Kończyskach w dniach 16 do 18 VIII br dowiedzieliśmy się z kolejnego sprawozdania siostry, która wzięła w nich udział. Były one poświęcone  cnotom chrześcijańskim, przedstawionym w duchu św. Franciszka z Asyżu. Praca nade nimi w naszym życiu jest b. ważna na drodze zbawienia. Krótka relacja z tych rekolekcji została streszczona w nauczaniu św. Franciszka o cnotach:…" wszystkie najświętsze cnoty, niech was strzeże Pan, od którego się wywodzicie i pochodzicie. Nie ma zgoła na tym świecie ani jednego człowieka, który zdołałby jedną z was posiąść, jeśli przedtem nie umrze dla siebie. Kto jedną posiada, a innym nie uchybia, posiada wszystkie; a kto jednej uchybi, uchybia wszystkim żadnej nie posiada. A każda zwycięża wady i grzechy. Święta Mądrość zwycięża szatana i całą jego przewrotność. Czysta i święta Prostota zwycięża całą mądrość tego świata i mądrość ciała. Święte ubóstwo zwycięża wszelką chciwość i skąpstwo i troski tego świata. Święta pokora zwycięża pychę i wszystkich ludzi tego świata i wszystko, co jest na świecie. Święta  Miłość zwycięża wszystkie pokusy diabelskie i cielesne. Święte posłuszeństwo zwyciężą wszelką wolę własną i miłość cielesną, panuje nad ciałem, aby było posłuszne duchowi i by słuchało swego brata. To ono czyni człowieka podanym wszystkim ludziom tego świata i nie tylko ludziom, lecz także nierozumnym i dzikim zwierzętom, aby z nim robiły, co zechcą, o ile im Pan z wysoka pozwoli."

W części ostatniej spotkania, przed wspólna modlitwą dowiedzieliśmy się, że nasza wspólnota FZŚ zebrała 2500 zł ze sprzedaży 15 VIII br własnoręcznie przygotowanych bukietów  z okazji święta Wniebowzięcia NMP. Pamiętamy o nowennie do św O Franciszka przed Jego uroczystością 4 X i o Triduum bezpośrednio przed 4 X.

Podwyższenie Krzyża św.

PIERWSZE CZYTANIE

Lb 21,4b-9 Wąż z brązu znakiem ocalenia

Czytanie z Księgi Liczb

W owych dniach podczas drogi lud stracił cierpliwość. I zaczęli mówić przeciw Bogu i Mojżeszowi: „Czemu wyprowadziliście nas z Egiptu, byśmy tu na pustyni pomarli? Nie ma chleba ani wody, a uprzykrzył się nam już ten pokarm mizerny”.
Zesłał więc Pan na lud węże o jadzie palącym, które kąsały ludzi, tak że wielka liczba Izraelitów zmarła. Przybyli zatem ludzie do Mojżesza, mówiąc: „Zgrzeszyliśmy, szemrząc przeciw Panu i przeciwko tobie. Wstaw się za nami do Pana, aby oddalił od nas węże”. I wstawił się Mojżesz za ludem.
Wtedy rzekł Pan do Mojżesza: „Sporządź węża i umieść go na wysokim palu; wtedy każdy ukąszony, jeśli tylko spojrzy na niego, zostanie przy życiu”. Sporządził więc Mojżesz węża z brązu i umieścił go na wysokim palu. I rzeczywiście, jeśli kogo wąż ukąsił, a ukąszony spojrzał na węża z brązu, zostawał przy życiu.
Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 78,1-2.34-35.36-37.38

Słuchaj, mój ludu, nauki mojej,
nakłońcie wasze uszy na słowa ust moich,
Do przypowieści otworzę me usta,
wyjawię tajemnice zamierzchłego czasu. Gdy ich zabijał, wtedy Go szukali,
nawróceni garnęli się do Boga.
Przypominali sobie, że Bóg jest ich opoką,
że Bóg najwyższy jest ich Zbawicielem. Lecz oszukiwali Go swymi ustami
i kłamali Mu swoim językiem.
Ich serce nie było Mu wierne,
w przymierzu z Nim nie byli stali. On jednak będąc miłosierny
odpuszczał im winę i nie zatracał,
gniew swój często powściągał
i powstrzymywał swoje wzburzenie.

DRUGIE CZYTANIE

Flp 2,6-11 Chrystus uniżył samego siebie, dlatego Bóg Go wywyższył

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian

Chrystus Jezus, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stawszy się posłusznym aż do śmierci, i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg Go nad wszystko wywyższył i darował Mu imię ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych, i aby wszelki język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.
Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

A

Uwielbiamy Cię, Chryste, i błogosławimy Ciebie,
bo przez Krzyż Twój święty świat odkupiłeś.

A

EWANGELIA

J 3,13-17 Krzyż narzędziem zbawienia

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do Nikodema: „Nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił, Syna Człowieczego.
A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne.
Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”.
Oto słowo Pańskie.