II sobota sierpnia 2022 r spotkanie modlitewne FZŚ

 

    T                                                                           knCh!                                13 VIII 22

        Mszę św. o g 9 odprawił O Łukasz. W czasie homilii powiedział.

     Niech Pan obdarzy was pokojem. W święto M. Bożej Kalwaryjskiej czytamy w liturgii Kościoła jedno z najpiękniejszych przemówień JP2. Przytoczmy fragment tego przemówienia o jego doświadczaniu dróżek kalwaryjskich. Fragment ten pochodzi z przemówienia JP2 w Kalwarii Zebrzydowskiej, wygłoszonego w czasie jego pierwszej pielgrzymki do Polski w 1979 r. JP2 chodząc po dróżkach rozpamiętywał ich tajemnice polecając Bogu sprawy Kościoła. Wiedział, że trzeba na dróżki częściej przychodzić, bo spraw tych było coraz więcej. One się jakoś rozwiązywały po tych dróżkach. Kalwaria wciąga człowieka - może naturalne piękno krajobrazu, a też tajemnice zjednoczenia Matki z Synem i Syna z Matką. Tajemnice te ukazane są w poszczególnych kaplicach dróżek. To wszystko omodlone przez tyle serc, tyle pokoleń. Gdy tu przychodziłem, mówił JP2, miałem świadomość, że zanurzam się w ten skarbiec i z niego czerpię.  Dróżki kalwaryjskie stale nas zapraszają. Tu zawiera się wszystko, co składa się na dróżki dnia codziennego. Stają się one prześwietlone nowym światłem po przebyciu dróżęk kalwaryjskich. Nie przestawajmy nawiedzać tego Sanktuarium. - mówił dalej JP2 Proszę abyście się tu modlili za jednego z kalwaryjskich pielgrzymów, powołanego, by pasł baranki Pana. Na zakończenie Mszy św. O Łukasz dodał, że chodzenie po dróżkach kalwaryjskich w modlitewnym skupieniu jest b. ważne, bo trudne sprawy, z którymi przychodzimy na dróżki zaczynamy widzieć inaczej. Po Mszy św. modliliśmy się Litanią do św. O Franciszka, a potem wiele spośród naszych sióstr pracowało na salce 003 przy przygotowaniu bukietów na święto Wniebowzięcia NMP.

                                                 

PIERWSZE CZYTANIE

Ez 18,1-10.13b.30-32 Odpowiedzialność osobista

Czytanie z Księgi proroka Ezechiela

Pan skierował do mnie te słowa: „Z jakiego powodu powtarzacie między sobą tę przypowieść o ziemi izraelskiej: «Ojcowie jedli zielone winogrona, a zęby ścierpły synom?»
Na moje życie, mówi Pan Bóg. Nie będziecie więcej powtarzali tej przypowieści w Izraelu. Oto wszystkie osoby są moje: tak osoba ojca, jak osoba syna. Są moje. Umrze tylko ta osoba, która zgrzeszyła.
Ktokolwiek jest sprawiedliwy i przestrzega prawa i sprawiedliwości, kto nie jada mięsa z krwią i oczu nie podnosi ku bożkom izraelskim, nie bezcześci żony bliźniego, nie zbliża się do żony w okresie jej nieczystości, nie krzywdzi nikogo, zwraca zastaw dłużnikowi, nie popełnia rozboju, łaknącemu udziela swego chleba, nagiego przyodziewa szatą, nie uprawia lichwy, nie żąda odsetek, odsuwa swą rękę od nieprawości, sprawiedliwie rozsądza między jednym człowiekiem a drugim, stosuje się do moich ustaw i zachowuje wiernie moje przykazania, postępując uczciwie - ten na pewno żyć będzie, mówi Pan Bóg.
Lecz jeśliby zrodził syna gwałtownika i rozlewającego krew, winnego jednej z tych zbrodni, ten nie będzie żył. Ten na pewno umrze, a odpowiedzialność za krew jego spadnie na niego samego.
Dlatego, domu Izraela, będę was sądził, każdego według jego postępowania, mówi Pan Bóg. Nawróćcie się! Odstąpcie od wszystkich waszych grzechów, aby wam już więcej nie były sposobnością do przewiny. Odrzućcie od siebie wszystkie grzechy, któreście popełniali przeciwko Mnie, i stwórzcie sobie nowe serce i nowego ducha. Dlaczego mielibyście umrzeć, domu Izraela? Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci, mówi Pan Bóg. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie”.
Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 51,12-13.14-15.18-19

Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza
i nie odbieraj mi świętego ducha swego. Przywróć mi radość z Twojego zbawienia
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Będę nieprawych nauczał dróg Twoich
i wrócą do Ciebie grzesznicy. Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz
i całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony,
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Por. Mt 11,25

A

Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi,
że tajemnice królestwa objawiłeś prostaczkom.

A

EWANGELIA

Mt 19,13-15 Jezus błogosławi dzieci

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Przynoszono do Jezusa dzieci, aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie szorstko zabraniali im tego. Lecz Jezus rzekł: „Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie”. Włożył na nie ręce i poszedł stamtąd.
Oto słowo Pańskie.