T knCh! 13 V 23
Mszę św. o godz. 9 odprawił O. Łukasz . W czasie homilii powiedział: niech Pan obdarzy was pokojem, Siostry i Bracia. Dziś znakiem szczególnym jest świeca paschalna – paschał. Przypomina ona o tym, że mamy świętować. Jestem synem czy córką światłości. Chrześcijanin identyfikuje się przez swoją tożsamość. Największym oparciem chrześcijanina są Sakramenty św., a też nasza profesja. Droga chrześcijanina to droga rozeznawania. Jako dzieci światłości będziecie przeżywać przeciwności. Wynika stąd, że potrzebujemy życia we Wspólnocie. To życie chrześcijańskie ma być inspirowane przez Ducha św. W dzisiejszej Ewangelii czytamy o przepowiadaniu jej. Pojawia się trudność, gdy chcemy coś dobrego uczynić. I kłopot, bo Duch św. nie chce tego. W życiu, chrześcijanin musi rozeznawać, czego chce Bóg. Co nas prowadzi do przekonania, że Duch św. czegoś od nas chce?. Wszyscy rozeznają na modlitwie, we wspólnocie swoją drogę. Rozeznanie w kościele z braćmi i siostrami prowadzi do przekonania, że Bóg tego chce. Takie rozeznanie zostało przeprowadzone ostatnio przez S Edytę i S Janę, które odnawiają dziś profesję i przez S Ninę, która przystępuje do nowicjatu.
Dzień Powszedni
Kolor szat: biały
Rok A, I
V Tydzień Wielkanocny
Czytania: z dnia
Pierwsze czytanie (Dz 16, 1-10)
Paweł przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn wierzącej Żydówki i ojca Greka. Bracia z Listry dawali o nim dobre świadectwo. Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu na Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem. Kiedy przechodzili przez miasta, nakazywali im przestrzegać postanowień powziętych w Jerozolimie przez apostołów i starszych. Tak więc utwierdzały się Kościoły w wierze i z dnia na dzień rosły w liczbę. | Przeszli Frygię i krainę galacką, ponieważ Duch Święty zabronił im głosić słowo w Azji. Przybywszy do Myzji, próbowali przejść do Bitynii, ale Duch Jezusa nie pozwolił im, przeszli więc Myzję i zeszli do Troady. W nocy miał Paweł widzenie: jakiś Macedończyk stanął przed nim i błagał go słowami: „Przepraw się do Macedonii i pomóż nam!” Zaraz po tym widzeniu staraliśmy się wyruszyć do Macedonii w przekonaniu, że Bóg nas wezwał, abyśmy głosili im Ewangelię.
Psalm (Ps 100, 1-2. 3. 4ab-5)
Wykrzykujcie
na cześć Pana wszystkie ziemie,
służcie Panu z
weselem!
Stawajcie przed obliczeni Pana
z okrzykami
radości.
Niech cała ziemia chwali swego Pana
Wiedzcie,
że Pan jest Bogiem,
On sam nas stworzył.
Jesteśmy Jego
własnością,
Jego ludem, owcami Jego pastwiska.
Niech
cała ziemia chwali swego Pana
W Jego bramy wstępujcie z
dziękczynieniem,
z hymnami w Jego przedsionki.
Albowiem*
Pan jest dobry,
Jego łaska trwa na wieki,
a Jego wierność
przez pokolenia.
Niech cała ziemia chwali swego Pana
Aklamacja (Kol 3, 1)
Jeśli
razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w
górze,
gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy
Boga.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 15, 18-21)
Jezus
powiedział do swoich uczniów: «Jeżeli was świat nienawidzi,
wiedzcie, że Mnie pierwej znienawidził. Gdybyście byli ze świata,
świat by was miłował jako swoją własność. Ale ponieważ nie
jesteście ze świata, bo Ja was wybrałem sobie ze świata, dlatego
was świat nienawidzi.
Pamiętajcie na słowo, które do
was powiedziałem: „Sługa nie jest większy od swego pana”.
Jeżeli
Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje
słowo zachowali, to i wasze będą zachowywać. Ale to wszystko wam
będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie
posłał».
Po Mszy św. , na salce wysłuchaliśmy komunikatów i referatu przygotowanego przez O Gogolę (poniżej)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz