II sobota miesiąca - spotkanie modlitewne i braterskie FZŚ

 T                                                   knCh!                                       11 II 23

    Mszę św. o godz. 9 odprawił O. Łukasz. W czasie homilii powiedział: niech Pan obdarzy Was pokojem! Dziś obchodzimy dzień chorego . To rocznica pierwszego spośród 18 objawień NMP w Lourdes św. Bernadecie Soubirous. Dokonywały się tam i dokonują uzdrowienia cielesne, psychiki, nawrócenia. Każdemu coś dolega. Przychodzimy do P Jezusa – lekarza. Dlatego każdy z nas może podejść do Sakramentu Namaszczenia chorych. Choroby ducha pojawiają się, gdy człowiek chce ominąć wolę Boga. I tak dochodzi do grzechu, największej choroby serca. Z grzechem trudno żyć. O tym trudzie usłyszał Adam po grzechu: „ w pocie czoła będziesz zdobywać pożywienie…” W Ewangelii mamy coś innego – P Jezus daje pożywienie. On naprawił tę wyrwę między człowiekiem a Bogiem. On naprawił to, co człowieka zniszczyło przez grzech. W Księdze Rodzaju znajdujemy opis grzechu. Kościół dysponuje darami, które przyniósł P Jezus w Sakramentach św., w Słowie Bożym, które leczą. Komunia św. to też lek nie tylko dla szczęścia wiecznego ale już doczesnego. W Sakramentach św. doznajemy uzdrowienia całościowo. P Jezus, po pierwszym grzechu solidaryzuje się z człowiekiem. Maryja mogłaby cieszyć się zbawieniem, ona przychodzi z misją. Zostaliśmy Jej dani jako dzieci przez P Jezusa, gdy wisiał na krzyżu: „Matko, oto syn Twój….”. Maryja nieustannie wstawia się za nami, jako nasza Matka.
Z wielką wiarą, ufnością przystąpmy do Sakramentu Namaszczenia.

Po Mszy św. i modlitwy do św. Franciszka odbyło się spotkanie w salce. Tu wysłuchaliśmy wykładu br Ryszarda Haby na temat niedzieli – jej świętowania.Po wykładzie dzieliliśmy się refleksjami na ten temat. Tu nie zabrakło wspomnienia o śp bracie Franciszku Świątkowskim, który dziś rano o godz. 7 odszedł do Pana. Złożyliśmy życzenia naszym Mariom – solenizantkom z 2 II, częstując się pysznym ciastem przygotowanym przez jedną z nich. Zapoznaliśmy się też z aktualnymi ogłoszeniami, którymi zwykle się dzieli z nami S Jola – przełożona.

PIERWSZE CZYTANIE

Rdz 3, 9-24 Potomek Ewy zwycięży zło

Czytanie z Księgi Rodzaju

Pan Bóg zawołał Adama i zapytał go: «Gdzie jesteś?»
On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».
Rzekł Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?»
Mężczyzna odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem».
Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty:«Dlaczego to uczyniłaś?»
Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam».
Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».
Do niewiasty powiedział: «Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą».
Do mężczyzny zaś Bóg rzekł: «Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: „Nie będziesz z niego jeść”, przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia. Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli. W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz.»
Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.
Pan Bóg sporządził dla mężczyzny i dla jego żony odzienie ze skór i przyodział ich. Po czym Pan Bóg rzekł: «Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki».
Dlatego Pan Bóg wydalił go z ogrodu Eden, aby uprawiał tę ziemię, z której został wzięty. Wygnawszy zaś człowieka, Bóg postawił przed ogrodem Eden cherubów i połyskujące ostrze miecza, aby strzec drogi do drzewa życia.
Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 90(89), 2 i 4. 5-6. 12-13 (R.: por. 1)

Zanim się narodziły góry,
nim powstał świat i ziemia,
od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.
Bo tysiąc lat w Twoich oczach
jest jak wczorajszy dzień, który minął,
albo straż nocna. Porywasz ich, stają się niby sen poranny,
jak trawa, która rośnie:
rankiem zielona i kwitnąca,
wieczorem więdnie i usycha. Naucz nas Uczyć dni nasze,
byśmy zdobyli mądrość serca.
Powróć, o Panie, jak długo będziesz zwlekał?
Bądź litościwy dla sług Twoich!

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Mt 4,4b

A

Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.

A

EWANGELIA

Mk 8,1-10 Drugie rozmnożenie chleba

Słowa Ewangelii według świętego Marka

Gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: „Żal mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka”.
Odpowiedzieli uczniowie: „Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?”
Zapytał ich: „Ile macie chlebów?”
Odpowiedzieli: „Siedem”.
I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy te siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać.
Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.
Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.
Oto słowo Pańskie.