I sobota grudnia 2022 r - spotkanie modlitewne LRR, FZŚ, SHNSPJ

 

T                                                           knCh!                                                         3. XII. 2022

    Mszę św. o godz. 9 odprawił O. Mariusz. Po Mszy św. modliliśmy się na Różańcu, jak zwykle w I sobotę miesiąca. W czasie homilii powiedział :
Prorok Izajasz jest nazywany prorokiem pocieszenia. Naród jest w niewoli babilońskiej. Wydaje się, że wszystko dla nich jest skończone. Przyjdzie Ktoś, Zbawiciel, który wszystko odnowi. Przychodzi On z pocieszeniem wysyła uczniów ze słowami pocieszenia. Św. Paweł w Kor 2 modli się: błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, który nas pociesza nas we wszelkim utrapieniu naszym, abyśmy jakimkolwiek utrapieniu, mogli pocieszać taką pociechą, jaką nas samych Bóg pociesza - tych, którzy tego potrzebują. To pocieszenie ma stać się udziałem wszystkich wierzących. Jeden z największych psychiatrów napisał książkę: „Pocieszenie, które dajemy i które otrzymujemy”. Gdy zachorował na raka płuc, poczuł potrzebę pocieszenia. Zobaczył jak bardzo pomogło mu życzliwe słowo, ręka na ramieniu. Pocieszenie opiera się na 3 wartościach 1/ stawanie czoła chorobie, 2/ nie popadanie w smutek i rozpacz. 3/ pocieszenie jest zawsze aktem obecności kogoś obok mnie. Gdy był lekarzem, nigdy nie zwracał uwagi na to, by pocieszać chorych. Gdy ktoś przychodzi z najmniejszą rzeczą, doznaje się pocieszenia. Gdyby w szpitalu pracowały roboty, to byłoby to tragiczne. Brakowałoby pociech z ich strony. Pocieszenie polega na złagodzeniu uczucia cierpienia. Ono nie rozwiąże problemu. Zaczyna się od prostych, małych gestów, słów. Dlaczego tak trudno pocieszyć drugiego?. To krępuje, dlatego boimy się go zranić. Sami jesteśmy nieraz sparaliżowani przez własne cierpienie, ale idziemy do drugiego. I co wtedy robić? Nic, być przy nim, poklepać po ręce. Może się zdarzyć, że jestem świadkiem smutnej sceny: wchodzę do ciemnego pokoju, głowa chorego pod poduszką. I chciałoby się otworzyć okno, wyrzucić tę poduszkę. Ale tak nie można uczynić. Potrzebna byłaby na to zgoda chorego. Trzeba odejść, gdy nie ma zgody chorego na naszą propozycję. Nieraz np. mamy do czynienia z chorym nowotworowo. I zdarza się, że nie ona jest powodem smutku, bo np. chora ubolewa, że nie ma męża. Idąc do drugiego człowieka, niosąc pocieszenie, mówię: ja nie potrafię, ale P Jezus potrafi pomóc, dlatego chce ci przynieść Chrystusa przez kapłana w Sakramentach św. Spowiedzi, Komunii św. Bóg nie przyszedł po to, by znieść cierpienie, lecz by napełnić je swoja obecnością. Z Bogiem mogę wszystko.

PIERWSZE CZYTANIE

Iz 30,19-21.23-26 Bóg zlituje się nad swoim ludem

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

To mówi Pan Bóg, Święty Izraela:
Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło Bóg okaże ci łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci.
Choćby ci dał Pan chleb ucisku i wodę utrapienia, twój nauczyciel już nie odstąpi, ale oczy twoje patrzeć będą na twego mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: „To jest droga, idźcie nią!”, gdybyś zboczył na prawo lub na lewo.
On użyczy deszczu na twoje zboże, którym obsiejesz rolę, a chleb z urodzajów gleby będzie soczysty i pożywny. Twoja trzoda będzie się pasła w owym czasie na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została przewiana opałką i siedlaczką.
Przyjdzie do tego, iż po wszystkich wysokich górach i po wszystkich wzniesionych pagórkach znajdą się strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy upadną warownie. Wówczas światło księżyca będzie jak światło słoneczne, a światło słońca stanie się siedmiokrotne, jakby światło siedmiu dni, w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach.
Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 147,1-2,3-4,5-6

Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu
słodko jest Go wychwalać.
Pan buduje Jeruzalem,
gromadzi rozproszonych z Izraela. On leczy złamanych na duchu
i przewiązuje im rany.
On liczy wszystkie gwiazdy
i każdej nadaje imię. Nasz Pan jest wielki i potężny,
a Jego mądrość niewypowiedziana.
Pan dźwiga pokornych,
karki grzeszników zgina do ziemi.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Iz 33,22

A

Pan naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą,
Pan naszym królem, On nas zbawi.

A

EWANGELIA

Mt 9,35-10,1.5.6-8 Jezus lituje się nad znękanymi

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza

Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”.
Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszelkie choroby i wszelkie słabości.
Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: „Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie”.
Oto słowo Pańskie

                                w  pierwszy czwartek Adwentu, wykonawcy szopek krakowskich
                                prezentują swoje dzieła wokół pomnika A.Mickiewicza,
                                na Rynku Krakowskim