Mszę św. o godz. 9 odprawił O. Mariusz. Potem modliliśmy się częścią Radosną Różańca św. w sprawach Kościoła, naszych. W czasie homilii usłyszeliśmy:
Dlaczego pościsz w piątego w środę, pyta nieraz wnuk dziadków, dlaczego – o chlebie i wodzie? Dlaczego odmawiasz Różaniec św., Koronkę do Bożego Miłosierdzia, litanie – to inne pytania, które się pojawiają Ale są tez inne pytania - od osób starszych, dlaczego w kościele pojawiają się dziecięce pieśni, dzieci klaszczą, podskakują. To konflikt starego z nowym: stare i nowe wino, stare i nowe bukłaki w dzisiejszej Ewangelii. Czy jest jakaś modlitwa dla wszystkich? Czy może tu być jedna iskra, któraby pociągnęła wszystkich. I tak i nie. Zawsze znajdzie się ktoś, kto skrytykuje słowa modlitwy. A jest taka iskra, która zapala, to radość połączona z miłością. Kiedy idziemy na wesele, cieszymy się. Goście weselni nie mogą się smucić, gdy pan młody jest z nimi. Kiedyś pewna kobieta opowiedziała nieoczekiwane jej spotkanie z pewnym starszym panem, który jej bardo dziękował. Za co ? zapytała. W odpowiedzi usłyszała. Kasowałem codziennie pani bilety, a pani się do mnie uśmiechała. Pani potem usiadła i czytała małą książeczkę. To było Pismo św. Poszedłem i kupiłem sobie Biblię. Ona mnie uratowała- dziękuję pani i za to. W kościele prawosławnym nowożeńcy dostają korony. Radość. Gdybyśmy się na weselu niczym nie częstowali, nie tańczyli-byłoby to jakoś nie w porządku. Dzisiaj taką ucztą weselną jest Eucharystia. Tu spotykamy P Jezusa. W czasie i Komunii św. było tyle radości. Czy dzisiaj Komunia św. nie jest ta sama co pierwsza? Czy nie to samo możemy powiedzieć o Spowiedzi św. W niedzielę, w niedziele jeszcze w domu rodzinnym zakładaliśmy nowe ubranie, na obiad mieliśmy deser, bo radość świętowania była naszym udziałem. My nie widzimy P Jezusa, jak apostołowie. Widzimy, jak w zwierciadle, jak to nam przypomina św. Paweł. Pościmy, by zwrócić uwagę na pana młodego. Cieszymy się, bo za chwile Jezus Chrystus przyjdzie do nas. To jest uczta.
PIERWSZE CZYTANIE
Czytanie z Księgi proroka Amosa
To mówi Pan:
„W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, co upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia, mówi Pan, który to uczyni.
Oto nadejdą dni, mówi Pan, że będzie postępował żniwiarz tuż za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą nim opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski, odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jeść z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem, mówi Pan, twój Bóg”.
Oto Słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY:
Pan głosi pokój swojemu ludowi.
Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój
ludowi i świętym swoim,
którzy zwracają się ku Niemu swym sercem. Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.
Pan głosi pokój swojemu ludowi.
oto ogłasza pokój
ludowi i świętym swoim,
którzy zwracają się ku Niemu swym sercem. Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba. Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:
Alleluja, Alleluja, Alleluja
Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
Alleluja, Alleluja, Allelujaabyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.
EWANGELIA
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza
Uczniowie
Jana podeszli do Jezusa i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze dużo
pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?” Jezus im rzekł: „Czy goście
weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie
czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje”.
Oto słowo Pańskie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz