II sobota grudnia 2018r - spotkanie modlitewne FZŚ

T                                                  knCh!                                                       8.XII.2018 

Mszę św. o godz 9 odprawił O Robert. W homilli powiedział:

Dzień Niepok. Pocz. NMP to ważna uroczystość dla nas franciszkanów świeckich. Św. D Scott starał się przekonać o Niep. Pocz. NMP, ale nie udało się. Trzeba było czekać. Czym dla mnie jest ta prawda?, by ją rozpoznać w moim życiu?

W pierwszym czytaniu słyszymy o grzechu i o protoewangelii: „Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.

Bóg nie jest ograniczony tym, żebyśmy nie umieli sobie poradzić z darem wolności. W raju Bóg ma plan, by rozprawić się z szatanem, by odkupić winę człowieka. Bóg nie zaakceptował grzechu, ale zaakceptował nasze prawo przynależności do Niego. Narzędziem ku temu jest Maryja. Ona niczym sobie tu nie zasłużyła. Bóg jest mądry. Może myślę, dlaczego nie ja byłam wybrana? To myśl skażona grzechem. Bóg wie, że Maryja przyjmie ten dar, bo Ona jest pełna łaski. Bóg mógł wszystkich nas stworzyć niepokalanie poczętymi. A pewnie stało by się z nami jak z pierwszymi rodzicami w raju. Bóg nas kocha bezinteresownie. Przez Maryję przychodzi miłość. Św. Franciszek uwielbia piękną panią, bo została Jej odjęta brzydota. Dzięki tajemnicy naszego zbawienia jesteśmy piękni. Bóg daje nam wszystko byśmy się stawali stale piękni, a wzorem nam Maryja. Z przebitego serca Jezusa Chrystusa, z Eucharystii mam czerpać dar Boga, by żyć w świętości. W liście do wiernych św.  Franciszka czytamy: jesteśmy matkami JEZUSA Chrystusa przez czyste sumienie, uczynki. Maryja – wzór pokornego życia i do tego jesteśmy powołani. Dziś nasz Zakon oddaje się Jej sercu. Niech Maryja nam przyświeca rodząc Chrystusa w dobrych uczynkach

W czasie Mszy św. ponowił swa profesję brat Paweł.

Po Mszy św. modliliśmy się do św. O Franciszka, a potem spotkaliśmy się na salce. Tu  S Beata przeczytała nam z materiałów formacyjnych o posłuszeństwie św Franciszka Bogu. To doświadczenie miłości Boga. Z miłością związane jest posłuszeństwo, podjęcie pokuty. Bóg wymaga ufności. miłość kształtowała serce św. Franciszka. Duch św. czyni Franciszka świętym. Miłość i posłuszeństwo kształtowało życie Franciszka. Stygmaty były ukoronowaniem drogi posłuszeństwa Chrystusowi. Miłość i posłuszeństwo to węzłowe punkty duchowości chrześcijańskiej. Fundamentem posłuszeństwa jest miłość.

19. I 19 r - kolędowanie w Krzeszowicach, S Maria Kaczorowska zaprasza.

Czytania na sobotę, 8 grudnia 2018

Sobota I tygodnia adwentu - Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP

(Rdz 3,9-15.20)

Gdy Adam zjadł owoc z drzewa zakazanego, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: „Gdzie jesteś?” On odpowiedział: „Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się”. Rzekł Bóg: „Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?” Mężczyzna odpowiedział: „Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem”. Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: „Dlaczego to uczyniłaś?” Niewiasta odpowiedziała: „Wąż mnie zwiódł i zjadłam”. Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: „Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.

(Ps 98,1-4)

REFREN: Śpiewajcie Panu, bo uczynił cuda

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Pan okazał swoje zbawienie,
na oczach pogan objawił swoją sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją
dla domu Izraela.

Ujrzały wszystkie krańce ziemi
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio,
cieszcie się, weselcie i grajcie.

(Ef 1,3-6.11-12)

Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa; który napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich - w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przez założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów przez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym. W Nim dostąpiliśmy udziału my również, z góry przeznaczeni zamiarem Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli po to, byśmy istnieli ku chwale Jego majestatu - my, którzyśmy już przedtem nadzieję złożyli w Chrystusie.

(Łk 1,28)

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami.

(Łk 1,26-38)

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!” Wtedy odszedł od Niej anioł.