Sympozjum " Ubóstwo w Biblii "

26. II. 2015 r., w auli  Braci Mniejszych KAPUCYNÓW w Krakowie odbyło się sympozjum           " Ubóstwo w Biblii ". Wzięło w nim udział łącznie kilkadziesiąt osób zakonnych i świeckich.

Wygłoszone były referaty oraz odbyła się sesja panelowa w/g załączonego programu. Bardzo cenny wykład wprowadzający wygłosił ks. profesor Tomasz Jelonek.  Przypomniał on, że koncepcji człowieka nie ma miejsca na ubóstwo. III Księga Rodzaju pokazuje, że człowiek zepsuł model Boży, kiedy postanowił, że sam będzie decydował o sobie. Człowiek wtedy stał się ubogi. Ubóstwo to skutek grzechu. Ubóstwo łączy się ze złem moralnym. Doświadczenie pokazuje, że nieprawdą jest, że ludziom bogatym Bóg błogosławi i odwrotnie. W Księdze Hioba czytamy, że człowiek  jest sprawiedliwy, a cierpi – dlaczego? Księga ta próbuje na to odpowiedzieć. Bóg nie wyjaśnia dlaczego ktoś cierpi. Cierpienie ma sens, nie musi być karą. Wie to Bóg, człowiek może tego nie znać. Człowiek winien zawierzyć Bogu. Człowiek winien wykorzystać ubóstwo – jest to postawa biblijna wobec ubóstwa. Jezus przyjmuje ubóstwo, by być całkiem w rękach Ojca. O takie ubóstwo trzeba nam walczyć. I kilka myśli z kolejnych wystąpień:

W Psalmach jest mowa o ubogich, którzy dalecy są od ubóstwa materialnego. Orant ubogi w Psalmach ma nadzieję, że Bóg wsłucha się w niego.

Ewangelia św. Łukasza jest Ewangelią ubogich. Św. Łukasz 11 razy mówi o ubóstwie.  Jezus nie zmusza do ubóstwa, jest to droga, na którą wchodzi człowiek zaproszony przez Jezusa, jest to droga zależności od Boga, zrezygnowania z przywiązań. Bycie w królestwie Bożym jest łaską. Jezus przez swoje ubóstwo ubogaca wiernych. Ogołocił On samego siebie. Św. Paweł postanawia stać się ubogim jak Chrystus, nie tyle ocalić życie, co zdobyć Jezusa. Paweł zrobił w sobie miejsce dla Jezusa, dlatego wyzbył się wszystkiego, co było ważne dla niego. W odpowiedzi na pytanie O Jerzego: jaka jest relacja między nawróceniem a ubóstwem, usłyszeliśmy, że nawrócenie jest pierwsze, bo od  nawrócenia zaczyna Jezus. Od swych urodzin Jezus ukazywał, że pokora, ubóstwo wpisują się  w doskonałość. Św. Franciszek z Asyżu ukazał, że ubóstwo jest szczególną drogą zbawienia. To uporządkowanie duszy wobec dóbr doczesnych. Ubóstwo nie może być oderwane od miłości. Ubóstwo jest b. ważne dla głoszenia Ewangelii. Ubodzy zawierzają swoje życie Bogu. Można być bogatym ale ubogim (jak np. św. Kazimierz, królewicz), można być biednym ale nieubogim-tu piękny przykład podał O.Zając (konwent.) wspominając jeden z listów św. Franciszka, który wyjaśnia, że biedny, który nie panuje nad swymi emocjami i uniesie się  gniewem w trudniejszej dla niego sytuacji-nie jest ubogim. .