T knCh! 7 IX.24
Mszę św. o godz. 9 celebrowali dwaj Ojcowie, w zastępstwie nieobecnego tego dnia O. Mariusza. Po Mszy św. modliliśmy się częścią bolesną Różańca św. W czasie homilii usłyszeliśmy.
Szabat – czas odpoczynku. Odsyła nas do stanu w raju, gdy Bóg się zachwycił człowiekiem, którego stworzył. Szabat – dzień zachwytu nad dziełem Boga. Stan człowieka przed grzechem odsyła nas do odpoczynku – odpoczynku w Bogu, odpoczynku w miłości. Człowiek był zachwycony, że może tworzyć. Człowiek przed grzechem umierał. Śmierć fizyczna nie była dla człowieka problemem. Była tylko zaśnięciem – przejściem do obecności Boga. Każde wydarzenie miało głęboki sens. Człowiek przeżywał różnewydarzenia, np. złamanie nogi, widząc sens tych wydarzeń. Tak jest, że każde wydarzenie ma sens, gdy przeżywamy relację z Bogiem. Człowiek, gdy się starzeje, ma mniej sił, by grzeszyć. Odkrywa, że życie ma sens. Zły podpowiada coś innego.
Szabat
– skoro Bóg stał się człowiekiem, to wszystko ma sens. Jezus
Chrystus miał tyle życia w sobie, że łotrowi na krzyżu obiecał
raj, gdy usłyszał jego wyznanie; przyznanie się do grzechów i
niewinność P Jezusa. Liturgia szabatu jest uwielbieniem Boga w
naszym życiu. Nie chcemy powtarzać retoryki krytykowania, a
błogosławimy za wszystko….
Dzień
Powszedni
Kolor szat: zielony, biały, czerwony
Rok B, II
XXII Tydzień zwykły
Pierwsze czytanie (1 Kor 4, 6-15)
Miałem
na myśli, bracia, mnie samego i Apollosa ze względu na was, abyście
mogli zrozumieć, że nie wolno wykraczać ponad to, co zostało
napisane, i niech nikt w swej pysze nie wynosi się nad drugiego.
Któż będzie cię wyróżniał? Cóż masz, czego byś nie
otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś
nie otrzymał. Tak więc już jesteście nasyceni, już opływacie w
bogactwa. Zaczęliście królować bez nas! Otóż tak!
Nawet
trzeba, żebyście królowali, byśmy mogli współkrólować z
wami.
Wydaje mi się bowiem, że Bóg nas, apostołów,
wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się
bowiem widowiskiem światu, aniołom i ludziom; my głupi dla
Chrystusa, wy mądrzy w Chrystusie, my niemocni, wy mocni; wy
doznajecie szacunku, a my wzgardy. Aż do tej chwili łakniemy i
cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i
skazani na tułaczkę, i utrudzeni pracą rąk własnych.
Błogosławimy, gdy nam złorzeczą, znosimy, gdy nas prześladują;
dobrym słowem odpowiadamy, gdy nas spotwarzają. Staliśmy się
jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej
chwili.
Nie piszę tego, żeby was zawstydzić, lecz aby
was napomnieć, jako moje najdroższe dzieci. Choćbyście mieli
bowiem dziesiątki tysięcy wychowawców w Chrystusie, nie macie
wielu ojców; ja to właśnie przez Ewangelię zrodziłem was w
Chrystusie Jezusie.
Psalm (Ps 145, 17-18. 19-20. 21)
Pan
jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach
i łaskawy we
wszystkich swoich dziełach.
Pan jest bliski wszystkim, którzy
Go wzywają,
wszystkim wzywającym Go szczerze.
Pan
bliski wszystkim, którzy Go wzywają
Spełnia wolę tych,
którzy cześć Mu oddają,
usłyszy ich wołanie i przyjdzie im
z pomocą.
Pan strzeże wszystkich, którzy go miłują,
lecz
zniszczy wszystkich występnych.
Pan bliski wszystkim,
którzy Go wzywają
Niech usta moje głoszą chwałę
Pana,
a Jego święte imię
niech wielbi wszystko, co
żyje.
Zawsze i na wieki.
Pan bliski wszystkim,
którzy Go wzywają
Aklamacja (J 14, 6)
Ja
jestem drogą i prawdą, i życiem.
Nikt nie przychodzi do Ojca
inaczej jak tylko przeze Mnie.
Alleluja, alleluja,
alleluja
Ewangelia (Łk 6, 1-5)
W
pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali
kłosy i wykruszając je rękami, jedli.
Na to niektórzy
z faryzeuszów mówili: „Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić
w szabat?”
Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: „Nawet
tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego
ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam
jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je
spożywać”.
I dodał: „Syn Człowieczy jest panem
szabatu”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz