poniedziałek, 18 września 2017

1-3 IX 2017 rekolekcje w Skomielnej Czarnej dla FZŚ

T                                                     knCh!

Na rekolekcjach były z naszej Wspólnoty FZŚ S. Irena i S. Alicja. Poniższe opracowanie przygotowała S.Alicja.

Rekolekcje w Skomielnej Czarnej od 01 – 03 września 2017 r . miały temat przewodni : DAR DUCHA ŚWIĘTEGO I MISJA FRANCISZKAŃSKA. Rozpoczęły się w piątek o godz. 17.30  Nieszporami. Po kolacji odbyła się medytacja przeprowadzona przez O. Wacława Trawińskiego pt.: “Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym”. Ojciec postawił kilka pytań: np. dlaczego potrzebujemy Ducha Św. ?  ( żeby uzdrowił naszą pamięć, oczyścił ją z doświadczenia zła, które zapisuje się w pamięci i zamyka na Pana Boga. Trzeba prosić o uzdrowienie pamięci. Pamięć uzdrawia odpuszczenie grzechów, trzeba prosić o przebaczenie zła, trzeba oddać zło Bogu, Chrystusowi Ukrzyżowanemu i zapomnieć, nie osądzać siebie. Jeśli nasze serce oskarża nas - to oddać Bogu serce, a Bóg napełni nas mocą z wysoka, i t.d.) Pierwszy dzień zakończył się Eucharystią i Apelem Jasnogórskim. Drugi dzień (sobota) rozpoczęliśmy Godzinkami ku czci NMP, potem śniadanie i następnie konferencja wygłoszona przez O. Roberta Rabkę (z Olszanicy) pt. “Duch Święty w życiu i misji braci według św. Franciszka” ( Bóg działa przez Ducha Świętego. OJCIEC  posługuje się Duchem Świętym, którego my nie widzimy ale ON jest w nas i działa, oddziałuje na rozum, wolę, serce. Trzeba pragnąć posiąść Ducha Pańskiego. Św. Franciszek pytał: “Panie, co chcesz abym czynił ?, ... oświeć moje ciemności ... “ a w Liście do Zakonu napisał : ... daj nam nędznym czynić to co się TOBIE podoba ... Tu jest zawarty cel charyzmatu franciszkańskiego – dojść do Boga po śladach Chrystusa, wypełniać wolę Boga, pytać: Panie co chcesz abym czynił, nie co mi się podoba, ale co TOBIE się podoba. Duch Św. ma być naszym pierwszym “przełożonym” , JEMU należy się nasze posłuszeństwo. Miłość do Boga objawia się miłością do brata, jeśli kocham człowieka – kocham Boga. Należy oddać się na służbę człowiekowi, mieć czas dla człowieka i mieć czas dla Boga, na modlitwę i t.d. Na zakończenie konferencji otrzymaliśmy zadanie do medytacji indywidualnej: List do Gal. 5, 16 – 25 i z Listu do Rzym.  8, 1 – 4. W tym dniu była jeszcze Eucharystia, Koronka do Miłosierdzia  Bożego, Spowiedź, Nabożeństwo “Modlitwa o dary Ducha Świętego”, Nieszpory, Kolacja i wspólna rekreacja.
Niedzielę rozpoczęliśmy Jutrznią o 7.30, o 8.00 śniadanie o 9.00 ciekawa konferencja o. Piotra Kwiatka pt. “Rola wdzięczności w odkrywaniu szczęścia w życiu “ (Każdy z nas posiada 1000 powodów do wdzięczności za to, że obdarzani jesteśmy wieloma darami. Są to dary a) nadzwyczajne- różne niespodzianki, prezenty, b) dary zwyczajne, codzienne, proste, np. słońce, pożywienie, rodzina, dzieci – wszystko co mamy jest błogosławieństwem, darem:  c) dary duchowe, dar modlitwy, dar wspólnoty, dar czytania Pisma Św. d) dary trudne np. dar cierpienia. Za wszystkie dary trzeba dziękować, trzeba być wdzięcznym za nie DAWCY tych darów. Św. Paweł poucza : dziękujcie z a w s z e , zawsze i wszędzie, miejcie wdzięczne usposobienie,bądźcie pełni wdzięczności. Msza św. – to dziękczynienie: Modlitwa nad darami, Prefacja , Komunia. Trzeba dziękować w wieczornym rachunku sumienia i wiedzieć, że wdzięczność wzmacnia szczęście, dobrze jest pisać dziennik wdzięczności i cieszyć się życiem, ale nie zatracać się w tej radości ziemskiej. Jednakże nie można być szczęśliwym bez przebaczania, jak nie przebaczamy to nie ma w sercu radości. Otrzymaliśmy też zadanie na czas medytacji osobistej a mianowicie wypisać ( na otrzymanej od prelegenta kartce z “kwiatkiem wdzięczności”) -  sto powodów do wdzięczności. Rekolekcje zakończone zostały Eucharystią i obiadem.            
 

niedziela, 10 września 2017

II sobota września 2017 r

T                                               knCh!                                       9.IX.2017 r

Mszę św. o g odz. 9 odprawił O.Jerzy . To dzień bł.Anieli Salawy - patronki FZŚ.  Z tego powodu O.Jerzy dużo uwagi w swoim słowie wstępnym, poświęcił naszej Błogosławionej.
Homilię rozpoczął O. Jerzy ważnym i drogim nam pozdrowieniem: "niech Pan obdarzy Was pokojem". Obyśmy za wstawiennictwem bł. Anieli Salawy  stawali się coraz bardziej podobni do Chrystusa. Takie było dziś wezwanie modlitewne i taki jest cel życia chrześcijańskiego. Ewangelia dziś ukazuje co było istotne w starotestamentalnym życiu. Najważniejsze było wtedy wypełnienie prawa. A w Ewangelii możemy spotkać wiele sytuacji, gdzie Jezus przekreśla całe prawo Mojżesza. Wtedy Żydzi pytali, jakim prawem Jezus to czynił. Na to by być blisko Boga, trzeba było wypełniać pewne przepisy. To jest potrzebne, a to tylko środek do jedności z Bogiem. Nie jest ważne ile odprawiamy nabożeństw, modlitw. Jeśli nie odkrywamy tego, co jest istotą Sakramentów, modlitw - wtedy nie budujemy naszych relacji z P Jezusem.. Gdy nie pogłębiamy wiary, może wkraść się rutyna. To, co ma nam służyć jako droga do celu, staje się celem. Bł. Aniela uczy, że służba innym, małe nawet czynności, cierpienie są b. ważne – to wszystko miało u Anieli sens w kontekście zjednoczenia z Chrystusem. Prośmy Boga, byśmy jako FZŚ odkrywali, co jest istotą naszej wiary, że niezwykle ważna jest nasza relacja z Chrystusem. Róbmy wszystko, aby  nasze życie, bo Bożemu przemieniało nas do podobieństwa P. Jezusowi.
Po Mszy św. modliliśmy się Litanią do św. Franciszka.
 Na salce 003 spotkanie rozpoczynamy i kończymy modlitwą.
 Na początku spotkania S. Jola czyta fragment książki "Apostolstwo" . Życie modlitwą, życie Ewangelią powinno charakteryzować FZŚ. Składamy na ręce kapłana przyrzeczenie, że będziemy żyć Ewangelią, naśladować Chrystusa. III Zakon służy przez wieki. Charakter pokutny przyświeca mu od samego początku. Z czasem przyświecał mu charakter bractw i wreszcie organizacji zaangażowanej dla kościoła i społeczeństwa. FZŚ skupia wiernych żyjących duchem franciszkańskim. Ojcem i inspiratorem był św. Franciszek z Asyżu. Żyć Ewangelią na wzór św. Franciszka cechuje FZŚ, które jest stowarzyszeniem publicznym, dążącym do doskonałości chrześcijańskiej, w/ Reguły, potwierdzonej przez Kościół. Celem tego życia jest uświęcenie siebie i pomoc innym.
Dziś o godz 18 Msza św. w Sieprawiu, w związku z uroczystością bł.Anieli Salawy.
24 .IX pielgrzymka FZŚ do Kalwarii Zebrzydowskiej.
16-17.IX br Kapituła Zarządu Regionu w Wieliczce – wybory do  nowej Rady. Nasi delegaci: K.Bronarski, B.Wędzonka.
1,2,3.X o godz 19 Triduum przed uroczystością św. Franciszka u OO Kapucynów. W Triduum  1 X bierze udział FZŚ, potem agapa. 2 X w Triduum bierze udział młodzież franciszkańska, a 3 X Seminarium kapucyńskie, potem Transitus ok.godz 19.45.
4 X – uroczystość św. Franciszka z Asyżu.
14 X profesja naszych członków FZŚ. Na rekolekcjach  (1-3 IX) w Skomielnej Czarnej były z naszej Wspólnoty S. Irena i S. Alicja – w ciągu roku powinny one przygotować 1000 przykładów miłości. Rekolekcje prowadzili: O Piotr, Wacław, O. Rabka.
Mamy pozdrowienia od chorej S. Barbary Jakubowskiej przekazane nam przez S.Marię Kowalską.. S Marię Bednarz odwiedza brat Krzysztof-przełożony. Ostatnio nie czuje się ona dobrze.
16 IX w Sędziszowie, 6 braci Kapucynów będzie składać I profesję. Będziemy z nimi przez modlitwę. Kiedyś tylko ludzie z klasztorów mogli osiągnąć zbawienie-dziś wszyscy. Do X wieku kapłani mogli mieć żony.
7 X o godz 9 Msza św. z racji Imienin O.Marka. 7 X o godz 11 rozpoczyna się Różaniec bez granic (od Ludźmierza) – www.rozaniecbezgranic.pl


Czytania na sobotę, 9 września 2017

(Kol 1,21-23)
Was, którzy byliście niegdyś obcymi /dla Boga/ i /Jego/ wrogami przez sposób myślenia i wasze złe czyny, teraz znów pojednał w doczesnym Jego ciele przez śmierć, by stawić was wobec siebie jako świętych i nieskalanych, i nienagannych, bylebyście tylko trwali w wierze - ugruntowani i stateczni - a nie chwiejący się w nadziei /właściwej dla/ Ewangelii. Ją to posłyszeliście głoszoną wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem - jej sługą stałem się ja, Paweł.

(Ps 54,3-4.6.8)
REFREN: Bóg podtrzymuje całe moje życie

Wybaw mnie, Boże, w imię swoje,
mocą swoją broń mojej sprawy.
Boże, słuchaj mojej modlitwy,
nakłoń ucha na słowo ust moich.

Oto mi Bóg dopomaga,
Pan podtrzymuje me życie.
Będę Ci chętnie składać ofiarę
i sławić Twe dobre imię.

(J 14,6)
Ja jestem drogą, prawdą i życiem, nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.

(Łk 6,1-5)
W pewien szabat przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i, wykruszając je rękami, jedli. Na to niektórzy z faryzeuszów mówili: Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat? Wtedy Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nawet tegoście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy był głodny on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać. I dodał: Syn Człowieczy jest panem szabatu.

czwartek, 7 września 2017

I sobota IX 2017r - spotkanie wokół Różańca św.

2. IX 2017r

            Msza św. o godz. 9 została odprawiona w koncelebrze dwóch kapłanów. Homilię wygłosił O. Henryk. Powiedział:

Miłość wzajemna to znak, w którym można rozpoznać uczniów Chrystusa.  W Ewangelii czytamy, że Bóg nam ufa. Daje nam czas. Bóg ufa, że dobrze rozporządzimy naszym talentem, którym jest miłość.  Nie mamy może tyle możliwości by czynić dobro, co  św. Matka Teresa. Mamy rodziny, do dyspozycji mały może 1 ewangeliczny talent. Moje powołanie to miłość. Nie mogę mówić, że kocham swój "święty" spokój. Bóg dał nam czas, przestrzeń.  Kościół ma być wspólnotą miłości, nie jest ważne to czy będzie złoty, wyremontowany. Mamy pomnożyć choćby 1 talent, byle pomnożyć, a to już będzie podobać się Bogu.

Po Mszy św. modliliśmy się, jak zwykle na Różańcu św., odmawiając jedną Jego część w różnych intencjach indywidualnych a także ogólnych.

Czytania na sobotę, 2 września 2017

(1 Tes 4,9-11)
Nie jest rzeczą konieczną, abyśmy wam pisali o miłości braterskiej, albowiem Bóg was samych naucza, abyście się wzajemnie miłowali. Czynicie to przecież w stosunku do wszystkich braci w całej Macedonii. Zachęcam was jedynie, bracia, abyście coraz bardziej się doskonalili i starali zachować spokój, spełniać własne obowiązki i pracować własnymi rękami, jak to wam nakazaliśmy.

(Ps 98,1.7-9)
REFREN: Pan będzie sądził ludy sprawiedliwie

Śpiewajcie Panu pieśń nową,
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica
i święte ramię Jego.

Niech szumi morze i wszystko, co w nim żyje,
krąg ziemi i jego mieszkańcy.
Rzeki niech klaszczą w dłonie,
góry niech razem wołają z radości.

W obliczu Pana, który nadchodzi,
bo przychodzi osądzić ziemię
On będzie sądził świat sprawiedliwie
i ludy według słuszności.

(Ef 1,17-18)
Niech Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa przeniknie nasze serca swoim światłem, abyście wiedzieli, czym jest nadzieja naszego powołania.

(Mt 25,14-30)
Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść: Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem. Rzekł mu pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana! Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem. Rzekł mu pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana! Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność! Odrzekł mu pan jego: Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.