I sobota lipca 2024 r - spotkanie modlitewne LRR, FZŚ, SHNSPJ

 T                                                           knCh!                                     6.VII. 2024

    Mszę św. o g 9 odprawił O Mariusz w koncelebrze z O Werbistą z Madagaskaru. W czasie homilii usłyszeliśmy:
    Dlaczego my pościmy, a Twoi uczniowie nie poszczą – pytają dziś w Ewangelii uczniowie Jana. To pytanie jest złośliwe, bo wtedy P Jezus ucztuje z celnikami i grzesznikami. Innymi słowy: czy z Tobą Mistrzu jest wszystko OK? P Jezus nie neguje sensu postu. Trzeba podejść do postu w nowy sposób. Mówi o tym opowieść o łacie ze starego płótna, której nie można użyć do naprawy uszkodzonego nowego materiału i odwrotnie. Podobnie młodego wina nie wlewa się do pojemników ze starym winem. W ST post był przebłaganiem za grzechy. P Jezus wiąże post nie tyle z grzechami, a ze swoją osobą: dopóki macie Boga ze sobą – nie ma sensu pościć. Będziecie pościć, gdy P Jezus będzie osądzony, zabity i będzie już po drugiej stronie. P Jezus mówi o poście nie tylko dla grzeszników, ale dla wszystkich.  Trochę pogłodujcie, umartwcie się – zacznijcie myśleć o Bogu. Na rekolekcjach w ciszy – czujemy Boga. W piątki pościmy od mięsa. To jest post, by bardziej , by bardziej poczuć P Jezusa na krzyżu. Miłość sama wymusza post. W książce „Pustynia miasta” arabowie porwali współbrata do więzienia. Karlo Kareto, z bólu, po utracie tego współbrata – nie mógł jeść . W szpitalu, na onkologii, jedna z osób odwiedzających chorego, zapytana, czy coś jadła, odpowiedziała, że prawie nic nie jadła, bo stale myśli o swoim chorym. Dziś trochę nie umiemy pościć, a też weselić się. Dziś, gdy przychodzimy na Eucharystię, przychodzimy na ucztę.
Nie zawsze widzimy radość na twarzy. Zapytajmy nie czy mam pościć, lecz, czy czuję Boga blisko siebie. Jeśli poszczę, to w ciszy, nie by wszyscy widzieli.

Po Mszy św. modliliśmy się, jak zwykle w pierwsze soboty modlitwą różańcową.

Wspomnienie bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy

Kolor szat: biały

Rok B, II

XIII Tydzień zwykły

Czytania:

Czytania: z dnia

Pierwsze czytanie (Am 9, 11-15)

To mówi Pan:

„W tym dniu podniosę szałas Dawidowy, co upada, zamuruję jego szczeliny, ruiny jego podźwignę i jak za dawnych dni go zbuduję, by posiedli resztę Edomu i wszystkie narody, nad którymi wzywano mojego imienia, mówi Pan, który to uczyni.

Oto nadejdą dni, mówi Pan, że będzie postępował żniwiarz tuż za oraczem, a depczący winogrona za siejącym ziarno; z gór moszcz spływać będzie kroplami, a wszystkie pagórki będą nim opływać. Uwolnię z niewoli lud mój izraelski, odbudują miasta zburzone i będą w nich mieszkać; zasadzą winnice i pić będą wino; założą ogrody i będą jeść z nich owoce. Zasadzę ich na ich ziemi, a nigdy nie będą wyrwani z ziemi, którą im dałem, mówi Pan, twój Bóg”.

Psalm (Ps 85, 9. 11-12. 13-14)

Będę słuchał tego, co mówi Pan Bóg:
oto ogłasza pokój
ludowi i świętym swoim,
którzy zwracają się ku Niemu swym sercem.

Pan głosi pokój swojemu ludowi

Spotkają się ze sobą łaska i wierność,
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie,
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.

Pan głosi pokój swojemu ludowi

Pan sam obdarzy szczęściem,
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Przed Nim będzie kroczyć sprawiedliwość,
a śladami Jego kroków zbawienie.

Pan głosi pokój swojemu ludowi

Aklamacja (Jk 1, 18)

Ze swej woli zrodził nas Ojciec przez słowo prawdy,
abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń.

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Mt 9, 14-17)

Uczniowie Jana podeszli do Jezusa i zapytali: „Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?” Jezus im rzekł: „Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.

Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie i gorsze robi się przedarcie. Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje”.

Komentarz do ewangelii z dnia (6 lipca 2024 r.):

Papież Franciszek zachęca, by komentarze do ewangelii, homilie były krótkie i przemawiały do serca: niech to będzie jeden obraz, jedna myśl i jedna emocja. Zakończymy wezwaniem do modlitwy prośby i dziękczynienia.

Obraz: Rozmowa Jezusa ma miejsce w zwyczajnych okolicznościach życia. Po powołaniu Mateusza z ‘urzędu celnego’, po uczcie u niego w domu, przychodzą uczniowie Jana. Przysłucham się ich pretensjom. Zwrócę uwagę na swoje odczucia i skojarzenia.
Myśl: Jezus przyniósł wiele ‘nowości’ w duchowe doświadczenie ludzi. Odpierał wcześniej zarzuty faryzeuszy, którzy uważali się za ‘sprawiedliwych’. Upomina także uczniów Jana Chrzciciela, bo nie rozumieją, że miłosierdzie jest ważniejsze od ‘uczynków’ (ofiar czy postów). Nauczanie Pana i Jego sposób traktowania człowieka, zwłaszcza grzeszników, jest czymś całkowicie nowym. Nie jest to ‘kosmetyka’ przeszłości, ale coś jakościowo innego.
Emocja: „Dlaczego my i faryzeusze...” Podziały we wspólnocie Kościoła, pomiędzy wierzącymi istniały, istnieją i będą istnieć. Są naturalne. Zaczynają szkodzić, kiedy są przejawem ‘poczucia wyższości’, kładą nacisk na stronę zewnętrzną i formalną.
Wezwanie: Poproszę o łaskę dobrego przeżywania postu i praktyk pokutnych z ich pełnym bogactwem. Podziękuję za bliskość Pana i Jego wielkoduszność.
Pomodlę się słowami: „O Matko moja, Tyś Matką Nieustającej Pomocy, w Tobie pokładam całą moją nadzieję i tylko od Ciebie i przez Ciebie oczekuję pomocy potrzebnej mi do zbawienia”.